Tag: คลังหลอน

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับต่อและนนท์ ต่อเป็นเด็กหนุ่มที่อาศัยอยู่ในจังหวัดอุดรธานี หลังเกณฑ์ทหารต่อก็บวชเรียน 1 พรรษาและสึกออกมา ต่อไม่ได้มีอาชีพอะไร เป็นเด็กต่างจังหวัดธรรมดา ทำงานรับจ้างทั่วไป ช่วยเหลือพ่อแม่  ต่ออยากเข้ามาทำงานในกรุงเทพ พยายามหางานที่รับวุฒิ ม.6 ซึ่งค่อนข้างจะหายาก จะมีก็แค่งานพนักงานทั่วไป เช่น พนักงานเซเว่น รับจ้างทั่วไป ซึ่งงานที่รับสมัครนั้นไม่ใช่งานที่ต่อใฝ่ฝัน ต่อเปิดหางานในเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาเจอเพื่อนคนนึงอยู่คนละอำเภอแต่เคยเรียนมาด้วยกันตอนมัธยม เพื่อนคนนี้ชื่อว่า นนท์ ต่อจึงทักไปหานนท์ ต่อ :  นนท์กูเห็นมึงแต่งตัวดี...

เรื่องราวเกิดเมื่อประมาณ 30 กว่าปีที่แล้ว...ตอนนั้นหมวดชาติประจำการอยู่ที่ สภ. แห่งหนึ่งในจังหวัดสระแก้ว และพักอาศัยอยู่ที่บ้านพักตำรวจกับภรรยามาหลายปี จนมีอยู่วันหนึ่งช่วงเย็น หมวดชาติเตรียมตัวจะเลิกงาน จู่ ๆ มีรถตำรวจของอีกอำเภอหนึ่งที่อยู่ติดกันขับมาจอดที่ด้านหน้าโรงพัก มีตำรวจสองนายลงจากรถ เดินเข้ามาแจ้งว่า มีโจรคนนึงไปปล้นบ้านเศรษฐี และยิงเจ้าทุกข์บาดเจ็บ ได้เงินไปเกือบสามแสน มันมีกัน 2 คน ชื่อ เสือชุ่ม กับ เสือจบ แต่ เสือจบ...

คนเราทุกคน ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องมีครั้งแรกเสมอ เช่น พูดคำแรก ขี่จักรยานครั้งแรก เตะบอลครั้งแรก ตัวผมเองก็มีประสบการณ์ที่เรียกว่าเจอผีครั้งแรกเหมือนกัน  ย้อนกลับไปตอนที่ผมอายุ 7 ขวบ สาเหตุที่ทำให้ผมจำได้เป็นอย่างดี เพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่คุณย่าของผมเสียชีวิต ผมค่อนข้างสนิทกับคุณย่ามาก ทุกวันนี้ผมยังรู้สึกเสียใจอยู่เลย  ผมยังจำวันที่คุณย่าเสียชีวิตได้ เช้าวันนั้นคุณย่ายังมีชีวิตอยู่ แล้วมันเป็นวันหยุด ผมก็ไปเล่นกับเพื่อนๆ กลับมาอีกทีท่านก็เสียชีวิตแล้ว  ทางผู้ใหญ่คุยกันว่า จะจัดงานศพที่วัดใกล้บ้าน ครอบครัวผมจะมีกันพี่น้อง 3 คนพี่น้อง มีพี่คนโต พี่คนกลาง...

เรื่องนี้คุณภูมิได้ส่งเรื่องเล่ามาในรายการพาเที่ยวเลี้ยวไปหลอนของคุณเนตร เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสมัยที่คุณภูมิบวชเป็นพระอยู่ที่วัดป่าแห่งหนึ่ง เหตุกาณ์ในครั้งนั้นทำให้คุณภูมิจำได้ไม่มีวันลืม มาจนถึงทุกวันนี้ เรื่องมีอยู่ว่า…  ย้อนกลับไปเมื่อ 19 ปีก่อน ตอนนั้นคุณภูมิอายุประมาณ 23 ปี ใช้ชีวิตทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ เมื่ออายุครบบวช จนเกินเวลามาหลายปี คุณพ่อคุณแม่จึงบอกกับคุณภูมิว่าให้ต้องบวชได้แล้ว คุณภูมิที่ไม่ได้ติดขัดอะไร จึงตกลงและเดินทางกลับมาที่บ้านเกิดจังหวัดพิษณุโลก เพื่อบวชทดแทนบุญคุณพ่อแม่  แต่ทางคุณพ่อคุณแม่ของคุณภูมิมีพระอาจารย์ที่นับถือกันอยู่รูปหนึ่ง แต่วัดของพระอาจารย์รูปนี้เป็นวัดป่า อยู่ห่างออกไปจากตัวอำเภอไปประมาณ 30 กิโลเมตร  แรกเริ่มเดิมทีพระอาจารย์รูปนี้เคยมาจำวัตรอยู่ที่วัดแถวบ้านของคุณภูมิ แล้วย้ายไปอยู่ที่วัดป่าแห่งนี้ในภายหลัง  หลังจากที่เตรียมงานอะไรเสร็จเรียบร้อย ก่อนถึงวันบวชทางพ่อแม่ก็ได้พาคุณภูมิไปอยู่กับพระอาจารย์ที่วัดป่าแห่งนี้ก่อน ซึ่งตัวคุณภูมิเองก็เคยได้พูดคุยกับพระอาจารย์ท่านนี้ตั้งแต่สมัยที่ตนยังเป็นเด็ก...

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นที่บ้านหลังหนึ่ง แถวย่านบางนา เมื่อ 5 ปีที่ผ่านมา คุณต้นทำอาชีพเป็นช่างติดตั้งเฟอร์นิเจอร์ภายในห้องครัว มีอยู่เคสหนึ่ง ที่คุณต้นต้องไปติดตั้งให้กับบ้านฝรั่งในย่านบางนา ชุดติดตั้งจะมีทั้งหมด 3 คน มีหัวหน้า คุณต้น และคนขับรถ ไปถึงหมู่บ้านแห่งนี้ประมาณเก้าโมงเช้า แต่ต้องทำการแรกบัตรที่ป้อมรปภ.ก่อน รปภ.ก็ได้ถามว่า “บ้านเลขที่อะไรครับ” หัวหน้าก็ตอบว่า “บ้านเลขที่ …” รปภ.แสดงอาการตกใจเล็กน้อย แล้วถามออกมาเบาๆว่า “พี่ ห้อยพระอะไรเหรอ” หัวหน้าและคุณต้นหันมองหน้ากันด้วยความงุนงง...

สมัยเด็ก แม่ของผมเสียไปตั้งแต่ผมอายุได้ปีกว่าๆ เท่านั้น หลังจากแม่ผมเสีย ผมก็ไม่สามารถกินนมคนอื่นได้ นมผง หรือนมอะไรก็แล้วแต่ ถ้ากินเข้าไปแล้วผมก็จะอ้วกออกมาทันที ในที่สุดผมก็ผอมจนเหลือแต่หนังติดกระดูก ทำให้พ่อผมจนปัญญาที่จะหาทางช่วยผม จนในที่สุด แม่นาง แม่ของ ออย เพื่อนแถวบ้าน แกอุ้มผมขึ้นมากอดไว้ แล้วพูดกับผมที่กำลังร้องไห้อยู่ว่า “กินนมของแม่ก็ได้นะ ถ้าเจ้าอยากกิน แม่ก็คงให้เจ้าได้เพียงเท่านี้ จากนี้ไปก็ต้องแล้วแต่บุญแต่กรรมแล้วล่ะ..” ปรากฏว่าผมดูดนมของแกเข้าไปพร้อมกับหลับสนิท พ่อผมดีใจเป็นอย่างมาก ทำให้ในที่สุดผม กับออย...

เรื่องราวนี้เกิดขึ้นที่หอพักแห่งหนึ่งแถวย่านรังสิต ที่ขึ้นชื่อเรื่องผีดุ มีหลายคนที่ได้พัก แล้วพบเจอกับประสบการณ์หลอน ๆ มากมายต่างกันไป บางคนอยู่ทนไหมไหว จำใจยอมทิ้งเงินมัดจำ ย้ายออกเลยก็มี     เรื่องนี้เกิดขึ้นมาเมื่อประมาณ 10 กว่าปีที่แล้ว ตอนนั้นเรา (คุณบุ๋ม) ได้งานแถวรังสิต แต่พักอยู่ที่นนทบุรี ทำให้ต้องเดินทางไปกลับ นน-รังสิตประจำ เพื่อนที่เป็นคนใต้ด้วยกันเลยชวนให้ย้ายมาพักอยู่หอเดียวกันไหม ราคาไม่แพง แถมอยู่ใกล้ ๆ ที่ทำงาน  เราก็คิดว่าดีเหมือนกันมีเพื่อนอยู่ด้วยก็อุ่นใจดี จำตกลงย้ายมาอยู่หอเพื่อน เมื่อไปถึงหอพักเป็นตึก...

เหตุการณ์และเรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นที่บ้านหลังหนึ่งในจังหวัดนครนายก เป็นเรื่องราวของบ้านบาตรแตก แต่เดิม บาตรแตก ตามความเชื่อโบราณก็รู้อยู่แล้วว่ามันเป็นสิ่งไม่ดี ยิ่งกว่าของดำเสียอีก แล้วบ้านหลังนี้ไปเกี่ยวข้องกับบาตรแตกได้ยังไง เรามาติดตามเรื่องนี้ไปพร้อมๆกัน เรื่องนี้ย้อนกลับไปเมื่อเมษายน ปี 2539 หรือ 25 ปีก่อน ตอนนั้นคุณกอล์ฟและครอบครัวอาศัยอยู่กับคุณยายที่จังหวัดตราด สมัยก่อนครอบครัวมักจะอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ คุณกอล์ฟมีพี่น้องรวมกันแล้วทั้งหมด 8 คน ตัวคุณกอล์ฟเป็นลูกคนสุดท้อง คุณยายมีที่ดินขนาดใหญ่ผืนนึงอยู่ที่จังหวัดนครนายก ซึ่งมันอยู่ติดกับป่าช้า ก่อนคุณยายจะเสียท่านได้ยกที่ดินผืนนี้ให้คุณแม่ของคุณกอล์ฟไปอยู่ดูแล หลังจากที่คุณแม่ได้ที่ดินผืนนี้มาก็ได้ไปสร้างบ้านไม้สองชั้นไว้ในพื้นที่ เพื่อจะเอาไว้อาศัยอยู่กับสามีและลูก ๆ...

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่ประเทศญี่ปุ่นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว ตอนที่คุณโหน่งได้ไปทำงานที่ญี่ปุ่น คราวนี้คุณโหน่งได้เข้าพักที่อพาร์ทเมนท์แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นอพาร์ทเมนท์  2 ชั้น มีชั้นละ 5 ห้อง คุณโหน่งอยู่ชั้น 2 ห้องกลาง ณ ตอนนั้นทั้งอพาร์ทเมนท์มีคนพักอยู่ 2 ห้อง  เหตุการณ์เริ่มเกิดขึ้นตั้งแต่วันแรกที่คุณโหน่งเข้าไปพักเลย คือวันนั้นคุณโหน่งเอางานกลับมาทำที่ห้อง ทำงาน ถึงห้องประมาณเที่ยงคืน คุณโหน่งก็นอนเล่นอะไรไปเรื่อยจนเผลอหลับไป มารู้สึกตัวอีกที ก็ที่ได้ยินเสียงผู้ชายสวดเป็นภาษาอะไรสักภาษา...

เรื่องเกิดขึ้นประมาณ 11 ปีที่แล้ว บ้านที่คุณกันอยู่เป็นหมู่บ้านทาวน์เฮ้าท์ทั่วไป ในบ้านหลังนี้อยู่กันทั้งหมด 5 คน มีคุณกัน ปู่ น้องชาย อาเอและอาบี โดย อาเอ มีศักดิ์เป็นอาแท้ๆของคุณกัน ส่วนอาเอเป็นแฟนของอาบี ลืมบอกไป ส่วนย่านั้น ท่านได้เสียชีวิตไปแล้ว  ซึ่งช่วงแรกๆที่อาเอกับอาบีคบกันก็เป็นปกติดี แต่ว่าทางฝ่ายพ่อแม่ของอาบีจะชอบพูดกับอาเอเสมอว่า  รับได้ไหม ลูกชายเค้าเป็นคนที่สติไม่ค่อยดีนะ เหมือนโรคจิตอ่อนๆ จะมีบางอารมณ์ที่อยู่ดีๆ ก็โมโหขึ้นมาโวยวาย  ช่วงแรกๆ...