เรื่องนี้เราได้ฟังมาจากแม่ เรื่องมีอยู่ว่า…ตอนแม่สาวๆ แม่ยังไม่รู้จักพ่อ แม่ทำงานเป็นพนักงานขายเสื้อผ้าในห้างในกรุงเทพฯ วันนั้นแม่กับเพื่อนไปทำบุญกันที่วัดแถวพระโขนง หลังจากทำธุระอะไรเสร็จกำลังเดินออกจากวัด มีพระท่านหนึ่งเรียกแม่เข้าไปหา
“โยม มีคนชอบ เค้าอยากอยู่ด้วย”
แม่เราเข้าใจทันทีว่าคืออะไร แต่แม่ไม่เคยมีประสบการณ์แบบนี้มาก่อนเลยบอกท่านไปว่าแม่ไม่รู้จะดูแลเค้ายังไง พระท่านยิ้มแล้วก็ตอบว่า
“ถ้าเค้าอยากได้อะไร เดี๋ยวเค้าบอกโยมเอง”
แม่ตอบตกลงทันทีเพราะแม่อยากรู้ว่าถ้าเลี้ยงแล้วจะเป็นยังไง พระท่านก็ให้ไม้ 2 ท่อนที่มีผ้าพันไว้ส่งให้แม่แล้วบอกทิ้งท้ายว่า..
“โยมไม่ต้องห่วง..เด็กๆน่ารัก”
หลังจากกลับมาจากวัด แม่ตื่นเต้นกับลูกคนใหม่มาก ทุกครั้งที่จะทำอะไรแม่จะบอกลูกๆก่อนเสมอ
“แม่ไปทำงานแล้วนะ อยู่บ้านรอแม่นะลูก”
เวลาทานข้าวแม่ก็จะเรียกลูกๆมาทานด้วย
“กินข้าวกับแม่นะ”
“ช่วยเรื่องงานของแม่ด้วยนะลูก”
เป็นอย่างนี้จนเวลาผ่านไป 1 อาทิตย์ แม่ก็พูดกับลูกว่า
“แม่อยากเห็นหนูจังเลย”
แล้วคืนนั้นแม่ก็ฝันทันที แม่เล่าว่า เห็นเด็กผู้ชาย 1 คน ผมจุกวิ่งไปหัวเราะไปตรงสนามหญ้าของอพาร์ทเม้นท์ที่แม่พักอยู่ แม่เห็นว่าลูกใส่โจงกระเบนแค่ตัวเดียว เลยจะซื้อเสื้อผ้าใหม่ให้
เช้าวันต่อมาแม่ก็ขึ้นรถเมล์ไปทำงานปกติ หลังเลิกงานแม่แวะซื้อชุดนักเรียนผู้ชายกางเกงแดง 1 ชุด กางเกงน้ำเงิน 1 ชุด (เป็นชุดกระดาษ) พอกลับมาถึงห้องก็บอกลูกๆว่า
“แม่จะส่งชุดไปให้หนูแล้วนะ ใส่มาให้แม่ดูด้วย” จากนั้นแม่ก็เผาชุดกระดาษ 2 ชุดนั้น
คืนนั้นแม่ก็ฝันอีก แม่เห็นลูกคนเดิมยืนยิ้มอยู่ ในตัวใส่ชุดนักเรียนกางเกงแดงที่แม่เผาไปให้.. แต่แม่ไม่เคยเห็นอีกคนเลย ไม่รู้ทำไม
หลังจากที่ลูกมาอยู่ด้วย แม่บอกว่ายอดขายเสื้อผ้าของแม่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนหัวหน้าให้แม่ย้ายไปช่วยขายในห้างที่กำลังจะเจ๊ง แต่แม่ก็ยอมไปช่วย ปรากฏว่า ยอดขายของแม่ช่วยให้ห้างกลับมามีกำไรอีกครั้ง
อยู่มาวันหนึ่ง แม่กำลังขายเสื้อผ้าอยู่ที่แผนก แม่เห็นแขกผู้ชายคนนึงเดินมายืนอยู่ในแผนกเสื้อผ้าสตรี แม่เลยเดินเข้าไปต้อนรับ แต่เค้าไม่คุยกับแม่ แม่เลยเดินกลับมาประจำเคาท์เตอร์เหมือนเดิม…
ระหว่างที่มองตามผู้ชายคนนั้น ผู้ชายคนนั้นก็มองแม่แบบแปลกๆเช่นกัน จนแม่เริ่มสงสัย รีบไปบอกเพื่อนร่วมงานกลัวว่าเค้าจะมาขโมยของ เพื่อนๆในแผนกก็ช่วยจับตาดูผู้ชายคนนี้ จนป่านนี้ยังมองแม่ไม่เลิก เพื่อนข้างๆเลยแซวว่าเค้าอาจจะชอบแม่รึเปล่า แม่รีบปฏิเสธเลยเพราะตาเค้าน่ากลัวมาก
ในที่สุดผู้ชายคนนั้นก็เดินเข้ามาหาแม่แล้วพูดว่า
“มีของดีใช่ไหม..ขอนะ”
แม่เราบอกว่า
“ของดีอะไร ไม่มี”
ผู้ชายคนนั้นไม่พูดอะไรต่อ แล้วเดินออกจากร้านไป
คืนนั้นแม่ฝันว่า ลูกแม่นั่งร้องไห้อยู่ในห้อง แม่ถามอะไรก็ไม่ตอบ เอาแต่กอดเข่าร้องไห้
รุ่งเช้าแม่ตั้งใจจะไปถามพระเคยให้ไม้นั้นมา เผื่อท่านช่วยแก้ปัญหาได้ แต่พอไปที่วัดกลับไม่เจอพระท่านนั้น แม่เลยกลับห้องก่อน แล้วค่อยมาใหม่วันหลัง
พอตกดึกแม่เข้านอนแล้วฝันอีกว่า ลูกแม่คนเดิม ใส่ชุดนักเรียนตัวเดิม ร้องไห้วิ่งตามรถเมล์สายที่แม่นั่งไปทำงานทุกเช้า แล้วตะโกนตามรถเมล์ว่า
“แม่จ๋า หนูไม่อยากไปกับเขา หนูอยากอยู่กับแม่”
แล้วแม่ก็ไม่เคยฝันถึงลูกคนนั้นอีกเลย…
หลังจากวันนั้น แม่ได้เอาไม้ 2 ชิ้น ที่แม่ได้มาวางไว้ใต้ต้นไม้ในวัดเดิม แม่บอกว่าไม่รู้ว่าทำไมแขกคนนั้นถึงรู้ ไม่รู้ว่าเค้าเอาลูกไปได้ยังไงเพียงพูดแค่ 7 พยางค์ แต่แม่เดาว่า อาจเป็นเพราะแม่ไปตอบคำถามเขาแน่นอน
