เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของคุณต้น คุณต้นอาศัยอยู่ที่บ้านพิษณุโลกกับคุณแม่ และทำงานเป็นพนักงานเซลล์ขายของทั่วไปอยู่ในตัวเมืองพิษณุโลก ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 10-20 กม.
วันนั้นหลังเลิกงาน ประมาณ 2-3 ทุ่ม คุณต้นก็ขับรถกลับบ้านตามปกติ บรรยากาศเย็นสบาย เปิดเพลงฟังไปด้วย ระหว่างทางอยู่ดีๆหางตาด้านซ้ายก็สังเกตเห็น เหมือนอะไรบ้างอย่างกระโดดตัดหน้ารถไป คุณต้นจึงเหยียบเบรกรถกะทันหัน แต่ไม่ทัน เสียงรถชนดัง ตุบ!!
คุณต้นก็คิดว่าตัวเองชนผู้หญิงหรอ จึงเปิดประตูรถลงไปเดินดูรอบรถ แต่ก็ไม่เจออะไร จึงลองก้มดูใต้ท้องรถ ก็ไม่เจออะไรเช่นกัน
จนกระทั่งกำลังจะกลับขึ้นรถ สิ่งที่คุณต้นเห็นคือ ประตูซุ้มวัด!! รถของคุณต้นจอดอยู่ตรงหน้าวัดพอดีเลย เลยทำให้รู้สึกใจไม่ดี จึงยกมือขึ้นท่วมหัวแล้วบอกว่า “ผมกลัวนะ ถ้าจะมาอยู่กับผมก็มาอยู่ดีๆ อย่าให้ผมกลัวอย่าให้ผมเห็นเลย” แล้วคุณต้นก็ขับรถกลับบ้าน
พอขับรถมาถึงบ้านเปิดประตูรั้วเพื่อจะเอารถเข้าไปเก็บ เพียงแค่รถขับเข้พ้นประตูรั้วเข้ามา อยู่ๆคุณต้นก็รู้สึกอึดอัด เหมือนไม่ได้อยู่คนเดียวในรถ แต่ก็ไม่ได้สงสัยอะไร
พอเปิดประตูเข้าไปในบ้านเจอคุณแม่ก็ทักทาย “แม่สวัสดี” แล้วเดินขึ้นไปบนบ้านอาบน้ำนอนปกติ
รุ่งเช้าตื่นขึ้นมา คุณต้นมีความรู้สึกปวดหลังปวดคอ ก็คิดว่าคงเป็นเพราะเมื่อวานขับรถมาแล้วเบรกกะทันหัน แล้วเกร็ง จึงทำให้กล้ามเนื้ออักเสบหรือเปล่า แล้วก็ลุกไปอาบน้ำเตรียมตัวออกมาทำงาน
แต่พอคุณต้นขับรถออกมาพ้นประตูบ้าน ปรากฏว่าอาการปวดก็หายเป็นปลิดทิ้งเลย จากที่เคยปวดหลังปวดคอ ก็ไม่ปวดเลย แล้วคุณต้นก็ขับรถไปทำงานตามปกติ
จนช่วงเย็นหลังเลิกงาน ขับรถกลับถึงบ้านประมาณ 20:00 – 21:00 น. เพียงแค่คุณต้นเปิดประตูรั้วและขับรถเข้าไปในบ้าน อาการปวดคอ ปวดหลังก็กลับมาอีกครั้ง!!
ด้วยความสงสัยว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่ จึงเดินเข้าไปถามคุณแม่ว่า “แม่…ผมไม่รู้เป็นอะไร รู้สึกปวดตัวปวดคอปวดหลังจังเลย” คุณแม่ก็บอกว่า “ไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะพาไปหาหมอ คืนนี้ไปนอนก่อน”
รุ่งเช้าพอคุณต้นตื่นขึ้นมา ปรากฏว่าคุณต้นลุกขึ้นจากที่นอนไม่ได้ ปวดตัวปวดหลังปวดคอไปหมด แถมยังปวดหนักกว่าเดิมอีก ปวดเหมือนมีอะไรมากดทับตัวของคุณต้นไว้
คุณต้นจึงตะโกนเรียกคุณแม่ให้มาช่วย “แม่ ๆ ช่วยด้วย ๆ ต้นขยับตัวไม่ได้ มันปวดไปหมดเลย” คุณแม่ก็มารีบวิ่งขึ้นมาพยุงตัวคุณต้นไปขึ้นรถ เพื่อพาไปส่งโรงพยาบาล
คุณแม่ขับรถ คุณต้นนั่งข้างๆไป พอจังหวะที่ขับรถออกจากบ้าน คุณต้นก็บอกกับแม่ว่า “แม่เรากลับเข้าบ้านเถอะ ไม่ต้องไปแล้ว ต้นหายปวดแล้ว!!” คุณแม่ก็บอกว่า “ไม่ได้ ไหน ๆ ก็ออกมาแล้ว ไปให้หมอเขาตรวจหน่อยดีกว่า”
พอไปถึงโรงพยาบาล ผลตรวจออกมา ปรากฏว่าทุกอย่างเป็นปกติ ไม่มีกล้ามเนื้ออักเสบตรงไหนเลย นั่นทำให้คุณต้นสงสัยว่าตัวเองไม่เป็นไรกันแน่
ระหว่างทางที่ขับรถกลับบ้านจึงพูดคุยกับคุณแม่ คุณแม่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร จนนึกขึ้นได้ว่า หรือว่ามันจะเป็นอย่างอื่น พรุ่งนี้วันพระ แม่จะไปทำบุญ แม่จะไปถามหลวงพ่อที่วัดให้แล้วกัน หลวงพ่อท่านเชี่ยวชาญด้านไสยศาสตร์
จนกระทั่งขับรถมาถึงบ้านเท่านั้นแหละ จู่ ๆ คุณต้นก็มีอาการปวดไปทั้งตัวเหมือนเดิม รุ่งเช้ามาคุณแม่จึงรีบไปทำบุญที่วัด พอมาถึงวัดก็เดินขึ้นไปบนศาลาการเปรียญ ที่มีคนมาทำบุญอยู่เต็มศาลา
ปรากฏว่าพอหลวงพ่อท่านเห็นคุณแม่เดินขึ้นมาบนศาฃา ท่านก็ชี้มาที่คุณแม่ทันที พร้อมกับบอกว่า “อีจัน!! มึงเข้ามา” (แม่คุณต้นชื่อ จัน )
แม่คุณต้นจึงเดินตรงไปหาหลวงพ่อ นั่งลงก้มกราบ แล้วถามว่า “หลวงพ่อ มีอะไรหรอคะ” หลวงพ่อท่านก็บอกว่า “ลูกมึงเนี่ย ชะตาขาด มึงรีบพามันมาหากูเลย” พอได้ยินดังนั้น คุณแม่จึงรีบขับรถกลับบ้านเพื่อพาคุณต้นมาหาหลวงพ่อทันที
ขับรถมาถึงบ้าน คุณแม่ก็บอกกับต้นว่า “หลวงพ่อบอกว่าชะตาขาดต้นให้รีบไปหาหลวงพ่อที่วัดโดยด่วน” จากนั้นคุณแม่ก็ขับรถพาคุณต้นกลับมาที่วัดอีกที
เมื่อมาถึงวัด ตอนนั้นญาติโยมที่มาทำบุญคุณบนศาลากลับกันหมดแล้ว คุณแม่ก็เดินจูงมือคุณต้นขึ้นไปบนศาลา เข้าไปหาหลวงพ่อ ปรากฏว่าเห็นหลวงพ่อท่านนั่งรออยู่บนศาลาแล้ว
พอหลวงพ่อท่านเห็นคุณต้นเดินขึ้นมา ท่านก็ชี้หน้าคุณต้นพร้อมกับบอกว่า “อีจัน!! มึงกับลูกขึ้นมาได้ แต่มึง!! อยู่ตรงนั้น ถ้ามึงจะลองดีกับกูมึงก็เข้ามา”
คุณต้นและคุณแม่ก็ตกใจ มองหน้ากัน งงว่าหลวงพ่อหมายถึงใคร แล้วรีบเข้าไปหาหลวงพ่อ นั่งลง ก้มกราบ แล้วหลวงพ่อท่านก็บอกให้คุณต้นไปเปลี่ยนชุดนุ่งขาวห่มขาว เดี๋ยวหลวงพ่อจะรดน้ำมนต์ให้ เพราะชะตามึงขาด ดวงมึงไม่ดี
หลังจากรดน้ำมนต์เสร็จก็มานั่งคุยกัน คุณต้นก็ถามหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อครับ แล้วทำไมผมถึงชะตาขาด” หลวงพ่อท่านก็บอกว่า “มีวิญญาณผีตายโหง ซึ่งเป็นผู้หญิง ตามมึงมา”
พอได้ยินหลวงพ่อพูดอย่างนั้นคุณต้นก็ทำหน้างง จึงถามหลวงพ่อว่า “วิญญาณผู้หญิงที่หลวงพ่อพูดถึงนั้นตามผมมาจากไหน แล้วตามมาทำไมหรอครับ”
หลวงพ่อท่านก็บอกว่า “มึงเป็นคนชวนเขามาเอง”
คุณต้นนั่งนึกคิดอยู่ครู่นึง ก็ถึงบางอ้อ คงเป็นเพราะคืนนั้นแน่นอน เลยเล่าให้หลวงพ่อฟังว่า “อ่อ น่าจะเป็นเพราะเรื่องนี้ คินนั้นผมเห็นผู้หญิงตัดหน้ารถ จึงเบรกรถกะทันหันแล้วลงไปดู ก็ไม่มีอะไร แต่กับพบว่าตัวเองต้องจอดรถอยู่หน้าประตูวัด ผมจึงยกมือท่วมหัวแล้วบอกว่า ถ้ามาอย่าให้กลัว แต่ถ้าจะมาอยู่ด้วยกันก็ขอให้ช่วยเหลือกัน”
หลวงพ่อจึงบอกว่า “นั่นแหละ เพราะคำนี้แหละ จึงทำให้มันตามมึงมา มันจะเอาชีวิตมึง”
“อ้าวหลวงพ่อ แล้วเวลาที่ผมเข้าบ้านทำไมผมรู้สึกปวดหลังปวดคอล่ะ”
“เพราะตอนที่มึงอยู่ข้างนอก มันอจะอยู่ข้างๆมึง แต่พอเวลามึงเข้าบ้านผีบ้านผีเรือนเขาไม่ยอมให้เข้า แต่ว่ามึงชวนมันมา มันเลยขี่คอมึงเข้าบ้านไป ไม่ว่าจะกินข้าว ไม่ว่าจะอาบน้ำ หรือนอน มันก็จะขี่คอมึงอยู่อย่างนั้น จนกว่ามึงจะออกจากบ้าน”
“อ้าวหลวงพ่อ ที่บ้านก็มีเจ้าที่เจ้าทาง แล้วผีมันเข้ามาในบ้านได้อย่างไร”
“ปกติแล้วผีไม่สามารถเข้าบ้านได้หรอก นอกเสียจากเจ้าบ้านจะอนุญาตชวนเขาเข้ามา แต่เพราะผีบ้านผีเรือนไม่ยอมให้ผีตนนี้ลงจะคอมึงเลย หากมันลงมา มันจะต้องโดนผีเจ้าที่เจ้าทางเล่นงานแน่นอน มันก็เลยติดอยู่บนคอมึงอย่างนั้นตลอดเวลาที่มึงเข้าบ้าน”
หลังจากหลวงพ่อรดน้ำมนต์เสร็จ ทุกอย่างก็กลับกันปกติ ผีตอนนั้นก็หายไป อาการปวดหลังหายไป ไม่กลับมาอีกเลย
หลายคนสงสัยว่าทั้งๆที่บ้านเรามีเจ้าที่เจ้าทาง มีศาลพระภูมิ แล้วทำไมผียังเข้ามาได้อีก อย่างที่หลวงพ่อท่านบอกไปนั่นแหละ ผีไม่สามารถเข้าบ้านเราได้หรอก ถ้าเจ้าของบ้านไม่เอ่ยปากเป็นคนอนุญาตให้เขาเข้ามา
เหมือนความเชื่อที่ว่าเวลาเราไปที่ไหนก็ตาม พอถึงตอนกลับ เขาจะจะให้ขานเรียกชื่อแต่ละคน ห้ามเรียกเรียกว่า “เฮ้ย!! พวกเรากลับ” เพราะถือว่าเรานั้นได้ชวนสัมภเวสีเร่ร่อนที่อยู่แถวนั้นกลับบ้านมาด้วย…
ขอขอบคุณเรื่องเล่าสยองขวัญจากช่อง one31 รายการ นั่งติดผี | เรื่อง “ผีเฮี้ยนตามติด”
บทความ Rewrite ห้ามคัดลอก หรือนำไปเล่าลง Youtube หรือ พอดแคสต์
