เรื่องนี้เป็นประสบการณ์เกี่ยวกับพี่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมรู้จัก และสนิทพอสมควร พี่คนนี้ชื่อ พี่ดี ครับ เป็นคนลำพูน แกมีสามี แต่ทะเลาะกันและแยกทางกันไปได้หลายปีแล้ว
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อปี 2557 หลังจากพี่ดีแกเลิกกับสามีไปได้ปีกว่าๆ แกก็มาอาศัยอยู่ที่แฟลตแห่งหนึ่ง ที่เรียกว่า แฟลตโครงการสอง แล้วถนนเส้นตรงนั้นเป็นเส้นที่มีอุบัติเหตุ และมีคนตายบ่อยมาก
ตึกที่พี่ดีอยู่จะเป็นตึกสุดท้าย มีจุดบริการล้างรถแบบหยอดเหรียญอยู่ ผมกับแฟน พอถึงวันหยุดทุกอาทิตย์ก็มักจะไปเยี่ยมพี่ดีเสมอ แต่ผมเริ่มสังเกตพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของพี่ดี คือแกมาชวนกินลาบเลือดแกล้มเหล้าขาว ซึ่งทำให้ผมกับแฟนแปลกใจ เพราะปกติพี่ดีจะไม่กินของสุกๆ ดิบๆ และไม่ดื่มเหล้าด้วย
ในสมัยนั้นผมยังไม่เลิกเหล้า ผมจึงตกลงกินตามคำชวน พี่ดีแกก็ไปซื้อเนื้อหมูมาทำลาบเลือด เหล้าขาวเพียวๆ กระดกหน้าตาเฉย ผมถามว่า “อร่อยไหมครับพี่ดี?” แกนั่งเอาเข่าชันขึ้นมาข้างหนึ่ง ยิ้มมุมปากแล้วบอกว่า “อร่อยสิ..ไม่ได้กินมานานแล้ว แม่งหิวจะตายห่า!” จากคำพูดคำว่าและท่าทางที่แปลกไป ผมรู้ทันทีว่านี่ไม่ใช่พี่ดีแน่ๆ..
ผมกับแฟนกลับถึงห้องก็เลยคุยกันว่า นี่มันไม่ใช่ตัวแก ไม่ใช่นิสัยพี่ดี หรือใครมาแฝงร่างแกกัน? แฟนผมกลัวเลยไม่ได้พูดอะไรกันต่อ
แล้วพอเลิกงานในแต่ละวัน แฟนผมซึ่งทำงานกับพี่ดีก็มักจะมาบอกว่า พี่ดีเปลี่ยนไปเยอะมาก จนคนที่ทำงานถามว่า “เลิกกับผัวแล้วเพี้ยนขนาดนี้เลย?”
ผมถามแฟนว่าพี่ดีแกเป็นยังไงบ้าง แฟนก็เล่าว่า พี่ดีกินเหล้ากินเบียร์ถี่มาก เวลาพักก็ออกไปสูบบุหรี่มวนต่อมวนเลยทีเดียว อารมณ์ก็ร้อน ด่าเขาไปทั่ว ผมเลยคิดว่าวันอาทิตย์นี้จะแวะไปหาแกหน่อย
ซึ่งพอไปถึงแกก็อยู่ห้อง แต่คือห้องแกเละเทะมาก เกินกว่าจะเป็นห้องผู้หญิง กระป๋องเบียร์ ขวดเหล้า ถุงขนมเต็มพื้นห้อง ชุดชั้นในถอดกองไว้บนเตียง
ผมเอาน้ำมนต์วัดป่าบ้านแฟน กับน้ำมนต์วัดหลวงพ่อโตผสมกัน แล้วแอบเอาไปใส่ในแก้วน้ำตอนที่แกไปเข้าห้องน้ำ อธิษฐานบอกสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายให้ช่วยพี่ดีด้วย
พอแกออกมาก็ไปทำเนื้อดิบมาจิ้มแจ่ว ผมนั่งคุยกับแกไปพร้อมกับดมบุหรี่ที่แกสูบไปด้วย แล้วผมถามขึ้นมาว่า “นี่ใครเนี่ย ใช่พี่ดีไหม? หรือใครมาแฝงร่าง? ถ้าเป็นใครมาแฝง ออกไปเลยนะ เดี๋ยวร่างกายรับไม่ไหว จะแย่เอา..”
สิ้นคำถามของผม พี่ดีหยุดสูบบุหรี่ทันที และหันมามองหน้าผมแล้วพูดว่า “มึงนี่เก่ง รู้ได้ยังไงวะ!?” ผมเลยบอกว่า “ผมไม่เก่งหรอก แต่คุณมาเปลี่ยนพี่ดีเขาเยอะไง ใครๆ ก็คงดูออก..”
เขาเลยยอมบอกว่า เขาเป็นผู้ชายที่ตายอยู่ตรงถนนใกล้ๆ กลับที่ล้างรถ หิว ไม่มีใครทำบุญให้
ผมถามเขาว่า “แล้วมาทำพี่ดีเขาทำไม?” เขาบอกว่า “วันนั้นมันกลับมากลางดึก กูยืนอยู่ข้างต้นไม้ใกล้กับจุดล้างรถ เห็นมันข้ามถนนมา กูเลยกวักมือเรียกเข้ามาหา แล้วพอมันเข้ามาใกล้ กูก็เลยพุ่งเข้าไปแฝงร่างมันไม่ออกเลยจนถึงตอนนี้..”
เขายังบอกอีกว่า “ก็กูเรียกแล้ว มันมาหากูเอง! ถ้าจะให้กูออก มึงต้องทำบุญให้กู แล้วเอาขนม อาหารคาวหวาน ไปไหว้ตรงต้นไม้ที่จุดล้างรถด้วย..” ผมเลยตอบตกลง
ผมกับแฟนเดินไปตลาด ไปซื้อของกินเอาใส่กระทงแล้วไปวางที่ใต้ต้นไม้ต้นนั้น ขณะนั้นเวลา 3 ทุ่มกว่า แปลกที่มีลมพัดวูบมาแรงพอสมควร ผมรีบยกมือไหว้บอกว่าซื้อของมาให้กินแล้ว ออกมาจากร่างพี่ดีได้แล้ว และอย่าไปรบกวนใครอีกเลย
จากนั้นไม่นาน ผมก็ได้ยินเสียงพูดลอยมาตามลมว่า “ขอบใจมาก หันหลังเดินกลับไป แล้วห้ามมองกลับมา..”
ผมก็เดินไป 4-5 ก้าว และด้วยความอยากรู้ จึงหันไปดู เห็นเป็นเงาดำ 4-5 ตน กำลังนั่งสุมหัวรุมกินอาหารที่ผมเอามาให้ เห็นแบบนั้นผมหันกลับทันที และไปหาพี่ดีซึ่งแกกลายเป็นปกติดังเดิมแล้ว
พี่ดีแกกำลังตกใจกับสภาพห้องของตัวเองอยู่ ผมเลยเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้แกฟัง แกตกใจมาก เช้าวันต่อมาแกรีบไปใส่บาตรทำบุญให้ผีตนนั้นทันที รวมถึงถวายอาหารที่ใต้ต้นไม้นั้น และทำต่อเนื่องมาโดยตลอด แล้วถ้าต้องกลับบ้านดึกๆ อีก แกจะไปหาที่สว่างก่อน ยอมเดินอ้อมเอาครับ เพราะกลัวและเข็ดมาก
จำไว้นะครับ หากเห็นอะไร เจออะไรกลางค่ำกลางคืน มีคนทัก หรือเรียก ให้ทำเป็นไม่สนใจ สังเกตดูว่าเป็นคนรู้จักกันไหม ไม่อย่างนั้นอาจจะโดนแฝงร่างเหมือนกับกรณีของพี่ดีก็เป็นได้..
ขอบคุณเรื่องจาก คุณหาญ ใจสิงห์ครับ
