เรื่องราวนี้ถูกถ่ายทอดโดย คุณหนึ่งเกียร์แปด ในรายการ อังคารคลุมโปง ช่อง AtimeOnline คุณหนึ่งได้เล่าถึงเรื่องที่ผู้ชายคนหนึ่งเล่าให้ฟัง เมื่อตอนที่เขาตกงาน แล้วไปสักงานเป็น รปภ. กะกลางคืน อยู่ที่โรงงานแห่งหนึ่ง แถว ๆ ชานเมื่อกรุงเทพ ฯ และมันทำให้เขาได้พบเจอกับเหตุการณ์ชวนขนลุกในโรงงานแห่งนี้ เขาเล่าว่า…
ย้อนกลับไปเมื่อปี 2540 ช่วงที่ประเทศไทยเกิดภาวะเศรษฐกิจฟองสบู่แตก ผู้คนเดือดร้อนกันเป็นจำนวนมาก ผู้เล่าเพิ่งเรียนจบแล้วได้ทำงานไม่นาน เขามีภรรยาที่อาศัยอยู่ด้วยกัน ทำงานที่เดียวกัน จนวันหนึ่งบริษัทของเขาถูกปิดกิจการ เขาไม่ได้อะไรเลย มีเพียงเงินเดือนเดือนสุดท้ายเพียงน้อยนิดที่ได้มา
ตอนนั้นเขาหน้ามืดไปหมด ทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะทำยังไงดี และภรรยาก็กำลังท้องอ่อนๆอีก เขาจึงเริ่มหางานทำ งานอะไรก็ได้ขอแค่มีงานมีเงินก่อน สมัยก่อนมือถือยังไม่ทันสมัยเหมือนสมัยนี้ เขาจึงต้องเดินหางาน ดูตามตู้โทรศัพท์ เดินหางานอยู่เป็นอาทิตย์ จนรองเท้าขาด
ที่นี้เขาก็ไปเดินหางานแถวจังหวัดหนึ่งที่อยู่ชานเมืองกรุงเทพฯ แถวนั้นมันมีตู้โทรศัพท์ เห็นติดป้ายรับสมัคร รปภ. 1 อัตรา และด้วยความที่โรงงานอยู่ในซอยนี้พอดี จึงลองเดินเข้าไปดู บรรยากาศในซอยดูจะเงียบเหงา
พอเดินเข้าไปถึงเขาก็เจอกับโรงงาน มีรปภ. 2 คนเฝ้าอยู่ในป้อมหลังประตูหน้า เขาจึงเข้าไปถามว่า “พี่…ผมมาสมัครงานเป็น รปภ. นะครับ” รปภ. คนหนึ่งก็บอกว่า “อ่ะ งั้นเดี๋ยวเข้าไปหาเจ้านายในโรงงานเลย”
เขาก็เดินเข้าไปหาเจ้าของโรงงาน แล้วบอกว่า
“ผมมาสมัครเป็น รปภ. ครับ”
“โรงงานผมพึ่งปิดกิจการมาได้ไม่นานนะ คุณจบอะไรมา ทำ รปภ. ได้ไหม” เจ้าของโรงงานบอก
“ผมจบปริญญาตรีครรรรรรรรรรรรรรรรรรรรับ”
“เฮ้ย วุฒิสูงนี่ ทำไมมาสมัครเป็นรปภล่ะ”
“พอดีผมถูกเลิกจ้างมา งานอะไรผมทำหมด ขอให้ได้เงินก็พอ”
“ถ้างั้นคุณทำงานกลางคืนได้ไหม งานไม่มีอะไรเลย แต่ที่เราต้องให้รปภเฝ้า เพราะในโรงงานมีทรัพย์สินมากมาย ไม่ว่าจะเป็นรถโฟล์คลิฟท์ ที่เราจะต้องดูแล ถ้าคุณโอเคคืนนี้คุณเริ่มงานได้เลย”
“ตกลงครับ ผมเริ่มงานคืนนี้เลย”
หลังจากทำเอกสารถ่ายบัตรประชาชนสำเนาทะเบียนบ้านเสร็จเรียบร้อย เขาก็รีบกลับบ้านไปบอกแฟนว่าได้งานทำแล้วนะ เป็น รปภ. ที่โรงงาน พอตกเย็นเขาก็รีบอาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน เตรียมตัวเข้ากะกลางคืน
เขามาถึงโรงงานประมาณ 6 โมงกว่าๆ มาถึงก็มาเห็น รปภ. 3 คน กำลังยืนอยู่ มี 2 คนที่กำลังเตรียมตัวกลับมา หลังจากที่รปภ. 2 คนนั้นกลับบ้านไปแล้ว ก็เหลือ รปภ. อยู่อีกคน เขาก็คิดว่าคงเป็นคู่กะคืนนี้ของเขา จึงเข้าไปคุยด้วย แกชื่อว่า พี่โต แกบอกว่า กลางคืนเงียบเหงาดีไม่มีอะไรหรอก และทุกชั่วโมงเราจะต้องเดินตรวจพื้นที่นะ พอเวลา 3 ทุ่มไปแล้วเราจะผลัดกันนอน ถ้าเกิดนายง่วงนายไปนอนก่อนก็ได้ เดี๋ยว 01:00 น ค่อยตื่นผลัดเวรกัน
จนเวลาประมาณ 21:00 น พี่โตก็บอกกับเขาว่า เดี๋ยวนายไปเดินตรวจรอบนึงแล้วค่อยไปนอนนะ แล้ว 01:00 น ค่อยตื่นมาผัดเวร หลังจากเขาเดินตรวจรอบโรงงานเสร็จ ก็เข้ามานอนที่ป้อม แต่ด้วยความที่มันตื่นเต้นและแปลกที่ก็เลยนอนไม่ค่อยหลับ
เขานอนพลิกตัวไปมาจนเวลาล่วงเลยไปจน 00.20 น. ก็ตื่นขึ้นมา เดินไปหาพี่โตที่ป้อมเพื่อเปลี่ยนกะให้แกมานอน พอพี่โตไปนอน เขาก็เปิดวิทยุฟังอยู่ในไปด้วย อ่านหนังสือการ์ตูนไปด้วย
จนเวลาประมาณ 02:50 น ขณะที่เขากำลังอ่านหนังสือการ์ตูนขายหัวเราะอยู่ เงยหน้าขึ้นมา ปรากฏว่าเห็นหน้าคน เป็นคุณตาคนหนึ่ง กำลังยืนเกาะลูกกรงอยู่
ขออธิบายก่อนว่า ป้อม รปภ. ตัวป้อมจะเป็นกระจก อยู่ติดกำแพง มีประตูเหล็กเปิดปิด และรปภก็จะนั่งอยู่ในป้อม
ขณะที่เขากำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ โผล่หน้าขึ้นมา แล้วปรากฏว่ามันมีหน้าคนมาจ่ออยู่ตรงกระจก เขาก็ตกใจ สะดุ้งจนหลังชนผนังป้อม พอตั้งสติได้ ก็เลยเดินออกไปถามลุงว่า “เฮ้ย ลุงมาได้ไงเนี่ย ทำไมถึงมาดึก ๆ ดื่น ๆ แบบนี้”
เขาพยายามคุยกับลุง แต่ก็คุยกันไม่รู้เรื่อง ถามอีกอย่างตอบอีกอย่าง คุยกันอยู่พักนึงถึงได้รู้ว่า ลุงแกอายุประมาณ 60 เป็นคนสติไม่ดีอยู่แถวนั้น คุณลุงแกก็พูดไปเรื่อยเปื่อย เล่าเรื่องผีบ้างอะไรบ้าง จนเขาคิดว่า อ้าว ตัวเองกำลังคุยกับคนบ้าอยู่หรอเนี่ย
คุยกันได้อยู่พักนึง เขาก็ถามลุงว่า “อ้าว แล้วลุงกินข้าวหรือยัง” ลุงแกก็บอกว่า “กินๆๆๆๆ” เขาก็ดูในกระเป๋าเสื้อ ปรากฏว่ามีเงินอยู่ 20 บาท ก็เลยเอาแบงค์ 20 นั้นให้คุณลุงไป แล้วบอกว่า “ลุงเอาไปซื้อข้าวกินพรุ่งนี้นะ” ลุงแกก็บอกว่า “กินข้าว กินข้าว” แล้วแกก็เดินหายไปในความมืด
เขาคิดในใจ “อะไรของลุงวะ คิดจะมาก็มา คิดจะไปก็ไป” แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร เดินกลับเข้ามานั่งในป้อมนั่งฟังวิทยุอ่านหนังสือพิมพ์ทำนู่นทำนี่ไปเรื่อยเหมือนเดิม
จนเวลาล่วงเลยไปประมาณ 5:30 น พี่โตก็เดินกลับมาที่ป้อม พอตอนเช้าก็เปลี่ยนกะกันตามปกติ เขาเดินออกมาจากโรงงานได้แค่ หนึ่งเสาไฟ ก็เจอแบงค์ 20 ใบหนึ่งตกอยู่ข้างทาง จึงอุทานออกมาว่า “อ้าวเฮ้ยเงิน 20 นี่หว่า” พอหยิบเงินขึ้นมา เขาจำได้เลยว่า แบงค์ 20 ใบนี้ เป็นใบเดียวกันกับที่เขาให้ลุงคนบ้าไปเมื่อคืน
ด้วยความหัวเสีย เพราะว่าเงินมันหายาก เขาเลยพูดออกมาว่า “อ้าวเฮ้ย ให้เงินไปแล้วเอาเงินเรามาทิ้งหรอเนี่ย” แล้วก็เดินทางกลับบ้าน ไปพักผ่อน
พอกลับมาถึงบ้าน ด้วยความฝังใจหรืออะไรสักอย่าง เขาก็เลยคิดว่า ถ้าให้เงินแล้วไม่เอา งั้นเดี๋ยวคืนนี้ซื้อข้าวไปฝากแทนดีกว่า เผื่อแกจะมาอีก
หลังจากที่เขาพักผ่อน ตื่นขึ้นมาเวลา 4-5 โมงเย็น ก็อาบน้ำแต่งตัวไปทำงาน ระหว่างทางก็แวะซื้อข้าวผัดกระเพราหมูไป 1 กล่อง
6 โมงกว่า ๆ เขาก็มาถึงโรงงาน นั่งอยู่ในป้อมกับพี่โต เป็นจังหวะเดียวกับที่เจ้าของโรงงานขับรถออกมาจากโรงงานพอดี เจ้าของโรงงานลดกระจกลงถามเขาว่า “เป็นยังไงบ้าง อยู่ได้ไหม” เขาก็ตอบไปว่า “อยู่ได้ครับเจ้านาย ไม่มีปัญหาอะไรครับ” แล้วเขาก็เปิดประตูให้เจ้านายขับรถออกไป
เขาทำหน้าที่ปกติ ผลัดกันเข้ากะเหมือนเดิม จนเวลาประมาณตี 1 ตี 2 เขาก็อ่านหนังสือพิมพ์ฟังวิทยุไปเรื่อย จนเวลาใกล้ๆจะ 3:00 น เขาก็มองดูนาฬิกาข้อมือ พลันคิดในใจด้วยว่า ตาลุงคนบ้าเมื่อคืนจะมาแหย่เราอีกหรือเปล่าวะ
หลังจากที่นั่งไปได้พักหนึ่ง ปรากฏว่าเขาได้ยินเสียงคนเดินมา แตะ ๆ ๆ ๆ เป็นเสียงของรองเท้าแตะดีดส้นเวลาเราเดิน ปรากฏว่าเป็นตาลุงคนเมื่อคืนเดินมาจริงๆด้วย เขาก็ถามลุงว่า “เป็นยังไง เมื่อคืนให้เงินไปก็ไม่เอา เอาไปทิ้งทำไม เอ้า ๆ เอาข้าวไปกิน” ลุงแกก็พูดว่า “กินข้าวกินข้าว” แล้วก็ถือข้าวกล่องไป เดินหายไปในความมืด
สิ่งนั้นทำให้เขารู้สึกว่า คุณลุงคนนี้น่าจะไม่ใช่คนหรือป่าว หรืออาจจะเป็นคน แต่ทำไมชอบมาเวลานี้ แต่ก็ไม่ใส่ใจอะไรมาก จนกระทั่งตอนเช้า หลังจากเลิกงาน เขาก็เดินออกไปหน้าปากซอยเพื่อจะขึ้นรถเมล์กลับบ้าน ปรากฏว่าระหว่างทาง ไปเจอเข้ากับกล้องข้าว ซึ่งเขาจำได้เลยว่าเป็นกล่องข้าวที่ซื้อมาให้ลุงเมื่อวาน ซึ่งมันวางอยู่จุดเดียวกันกับจุดที่เจอแบงค์ 20 เมื่อคืนเลย
เขาเลยตัดสินใจหยิบขึ้นมาดู ปรากฏว่าเป็นข้าวกล่องของเขาจริงๆ ซึ่งข้าวในกล่องมันจะเสียแล้ว เขาหัวเสียอีกเช่นเคย เลยพูดออกไปว่า “โอ้โหตะลุงนี่ ซื้อข้าวให้กินก็เอามาทิ้ง” ก่อนจุวางข้าวกล่องไว้ตรงนั้น เผื่อว่าหมาแมวจะมากิน แล้วก็ขึ้นรถเดินทางกลับบ้านไปพักผ่อน
จนคืนที่ 3 ของการทำงาน เขาก็เดินทางมาทำงานปกติ คืนนี้เขาก็นั่งคุยกับพี่โตว่า พี่โตรู้จักลุงคนนั้นไหม ที่แกชอบมาเวลาตี 1 ตี 2 พี่โตก็บอกว่า “อย่าไปสนใจแกเลย แกเป็นคนสติไม่ค่อยดี” แล้วต่างคนก็ต่างปฏิบัติหน้าที่กัน
จนเวลาประมาณตี 5 วันนั้นไม่รู้เจ้าของโรงงานคิดยังไง ขับรถเข้ามาที่โรงงานตอนตี 5 และขณะนั้นพี่โตกำลังนอนหลับอยู่ แล้วเจ้านายกำลังจะเข้ามา แล้ว รปภ. หายไปคนนึง ด้วยความลุกลี้ลุกลนเขาก็คิดในใจว่า เจ้านายก็มาแล้ว แล้วพี่โตก็หลับอยู่ จะไปตามพี่โตยังไงวะเนี่ย ตายแน่ๆเลย
เขาจึงวิ่งไปเปิดประตูให้เจ้านายก่อน พร้อมกับทักทายไปว่า “สวัสดีครับเจ้านาย” เจ้านายลดกระจกรถลงแล้วถามว่า “อ้าวเป็นยังไงบ้าง อยู่มา 3 วันแล้ว อยู่ได้ไหม” เขาก็ตอบว่า “อยู่ได้ครับเจ้านาย” เจ้านายก็ถามต่อว่า “แล้วตอนกลางคืนอยู่คนเดียวเป็นยังไงบ้าง เจออะไรบ้างไหม” เขาก็ตอบไปว่า “อ๋อไม่มีอะไรครับ ผมก็อยู่กับ รปภ. อีกคนนึงชื่อพี่โต”
พอพูดชื่อพี่โตเท่านั้นแหละ เจ้านายก็ถึงกับผวาเลย พร้อมกับถอยรถออกจากประตูโรงงานเลย ก่อนขับรถออกไปเจ้านายก็บอกกับเขาว่า “เดี๋ยวสายๆผมเข้ามา ปิดประตูไปก่อน” พอเขาปิดประตูโรงงานเสร็จ เจ้านายก็ขับรถออกไปเลย ทิ้งความสงสัยไว้ให้กับเขา ว่าทำไมแค่พูดถึงชื่อพี่โต้ง เจ้านายถึงต้องรีบขับรถออกไปเลย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก นั่งเล่นอยู่อย่างนั้น
จนเวลาล่วงเลยไป 6 โมงเช้า เขาคิดในใจว่า ทำไมพี่โตยังไม่ตื่นขึ้นมาสักที จึงเดินไปที่ด้านข้างโรงงาน เพื่อที่จะไปตามพี่โต ปรากฏว่าพี่โตไม่อยู่ตรงนั้น เขาก็เลยคิดว่าพี่โตอาจจะไปเข้าห้องน้ำหรือเปล่า เขาเดินตามหาอยู่พักใหญ่ แต่ก็ไม่เจอ จึงตัดสินใจเดินออกมารอพี่โตที่ป้อมด้วยความกระวนกระวายใจ
จนเวลาประมาณเกือบ7 โมงเช้า รปภ. กะกลางวัน 2 คนก็ขี่รถมอเตอร์ไซค์เขามา เขาเลยบอกว่า “พี่ เมื่อคืนตอนตี 5 เจ้านายขับรถเข้ามาที่โรงงานครับ” แต่ รปภ. คู่กะของผมชื่อพี่โตไม่รู้เขาหายไปไหน ยังหาแกไม่เจอเลย
พอ รปภ.สองคนนั้นได้ยินชื่อพี่โต ก็หน้าซีดอย่างเห็นได้ชัดเลย คนหนึ่งก็พูดขึ้นมาว่า “เฮ้ย!! ไอ้โตหรอ เดี๋ยวน้องใจเย็นๆใจเย็นๆ น้องว่าน้องเข้ากะกับใครนะ” เขาก็เลยบอกว่าผมทำงานกับพี่โตครับ รปภ. ที่อยู่กะคู่กับผมไง”
รปภ. สองคนก็บอกว่า “เดี๋ยว ๆ ที่น้องทำงานมา 3 คืนนี้น้องอยู่คนเดียวนะ” แล้ว รปภ. ชื่อโต จะมาจากไหน เขาก็เถียงว่า “ใช่พี่ รปภ ชื่อโตจริงๆ” รปภ. สองคนก็บอกว่า “เฮ้ยมันจะเป็นไปได้อย่างไง ไอ้โตมันผูกคอตายในป้อมเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
พอได้ยินอย่างนั้น อยู่ๆเขาก็ชาขึ้นมาเลย แล้วเขาก็ถามต่อว่า “แล้วพี่รู้จักตาลุงที่ชอบมาตอนตี 3 ไหม” รปภ. ก็บอกว่า “นั่นแหละ ตาลุงคนนั้นน่ะคือพ่อของไอ้โต ซึ่งแกเสียสติไปหลังจากที่รู้ว่าลูกชายผูกคอตาย สาเหตุที่ลูกแกผูกคอตาย คือตอนนั้นโรงงานมันปิดกิจการ แล้วเมียของพี่โตแกทำงานเป็นสาวโรงงานอยู่ในนี้ พอโรงงานปิดทำให้เมียแกตกงาน เมียแกก็เลยหอบลูกหนีไปกับผู้ชายอีกคนอื่น มันก็เลยทำให้พี่โตแก้เครียด ตัดสินใจผูกคอตายในป้อม รปภ. นี้”
สรุปเรื่องราว เท่ากับว่าชายคนนี้เขาเข้ามาแทนพี่โตที่เสียชีวิตไปอย่างกะทันหัน พอผ่านไป 7 วันหลังจากที่พี่โตตาย ตอนนั้นยังไม่มี รปภ. กะดึกมาแทน ทำให้เจ้าของโรงงานต้องมานอนเฝ้าโรงงานเอง แต่พอหลังจากที่ชายคนนี้มาสมัครงาน เจ้านายก็เลยให้เขาเฝ้าโรงงานกะกลางคืนคนเดียวเลย
ซึ่งเขาก็ยังย้ำอีกว่า ตอนที่มาเข้างานวันแรก เขาเห็น รปภ.ยืนอยู่ 3 คนจริงๆ และเขาก็อยู่กับพี่โตทั้ง 3 คืนเลย และพี่โตก็มาใน ร่างปกติ เหมือนกับว่าจิตเขายังวนเวียนอยู่ที่โรงงานแห่งนี้…เรื่องทั้งหมดก็จบเพียงเท่านี้
ขอบคุณเรื่องจาก อังคารคลุมโปง เรื่อง ตี 3 สามคืนหลอน | คุณหนึ่งเกียร์ 8
***บทความ Rewrite ห้ามคัดลอกไปลงที่อื่น หรือนำไปดักแปลงลง Youtube
