Home คลังหลอน ห้องที่ไม่ค่อยได้เปิด

ห้องที่ไม่ค่อยได้เปิด

ห้องที่ไม่ค่อยได้เปิด
ห้องที่ไม่ค่อยได้เปิด

ตอนนั้นผมได้ไปรวมงานเลี้ยงประจำปีของบริษัท ซึ่งจัดขึ้นที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งในจังหวัดนครนายก  ห้องที่บริษัทจองไว้มีหลายห้อง แต่ละห้องทำจากไม้สักทั้งหลัง พอไปถึงก็จะแบ่งห้องกัน โดยแบ่งเป็นโซนคนมีครอบครัวและโซนคนโสด 

แต่ด้วยจำนวนคนที่ไปเยอะมาก ประมาณ 30 คนเห็นจะได้ จึงทำให้ห้องไม่พอ คลั้นจะเช่าเพิ่มอีกหลังนึงเพื่อคนแค่สองคนก็ใช้งบเยอะ 

แต่ไม่รู้ว่าบังเอิญหรือมีบางอย่างจงใจ มีอยู่ห้องว่างอยู่ห้องนึงพอดี ทางรีสอร์ทก็ใจดีให้เช่าในราคาถูก พอเปิดห้องเข้าไป ปรากฎว่ามันน่าอยู่มาก อาจเพราะไม่ค่อยมีคนได้เข้ามาใช้ น้องผู้ชายคนนึงออกตัวแรงเลยว่าจะขออยู่ห้องนี้!! (ผมพึ่งทราบที่หลังว่า ห้องนี้นานๆเขาจะเปิดให้ลูกค้าเข้าพัก หรือถ้าไม่เต็มหรือไม่จำเป็นจริงๆเขาจะไม่เปิดห้องนี้เด็ดขนาด)

ตอนนั้นเริ่มมีหลายคนที่อยากจะแย่งกันอยู่ห้องนี้ ซักพัก ก็มีน้องผู้หญิงคนนึงพูดขึ้นมาว่า “ถ้าพี่จะอยู่ พี่นอนกะหนูก็ได้”  ผู้ชายคนนึงก็พุดขึ้นมาว่า “แล้วใครจะไปนอนกับน้องหละ ผู้ชายจะไปนอนกับผู้หญิงได้ยังไง” 

สรุปห้องนั้นก็ตกเป็นของน้องผู้หญิงคนเดียว พอแบ่งห้องกันเสร็จก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำ แล้วก็ไปทำกิจกรรมต่างๆตามที่ทัวร์จัดไว้ ไม่ว่าจะเป็นเล่นน้ำตก ขับมอไซด์ ต่างๆนาๆ 

จนถึงช่วงพักกินข้าว มีป้าคนนึงเป็นแม่บ้านของที่บริษัท ชื่อ ป้าศรี ขึ้นไปเอาของที่ห้องของแก ระหว่างทางแกเดินผ่านห้องๆ ห้องนึง เปิดประตูแง้มๆไว้ จึงมองผ่านช่องประตูเข้าไป เห็นว่ามีใครบางคนกำลังแต่งตัวอยู่ในห้องนั้น 

แต่ตอนนั้นป้าแกยังไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของห้องนั้น หลังจากที่แกเข้าไปเอาของในห้องเสร็จ แกก็เดินลงมาเล่าให้ป้าที่เป็นแม่บ้านของบริษัทเหมือนกันฟัง แกชื่อ ป้ารวย ซึ่งตอนนั้นผมก็อยู่ด้วย 

ป้ารวยก็บอกว่า ห้องของน้องผู้หญิงคนนั้นไง นั่นไง คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นน่ะ ป้าศรีก็ตกใจ สงสัยว่า ใช่หรอ?? แล้วเมื่อกี้ใครอยู่ในห้อง

งานเลี้ยงย่อมมีการเลิกลา ประมาณเที่ยงคืน เราต้องปิดนันทนาการทุกอย่างเพราะเป็นกฏของรีสอร์ท ทุกคนต่างแยกย้ายกันเข้านอนจนหมด  เหลือพวกที่กินเหล้าอยู่ข้างนอกบ้างนิดหน่อย 

ประมาณตี 1 ผมก็ได้ยินเสียงของน้องผู้หญิงคนนั้น กรีดร้องดังลั่นรีสอร์ท ร้องเหมือนโดนคนทำร้าย ทุกคนก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้องเค้า แล้วพาน้องเค้าออกมาจากห้อง พอออกมาจากห้องได้น้องเค้าก็ทรุดลงนั่งกับพื้น น้ำตานี่ไหลท่วมในหหน้า แต่ก็มีคนสังเกตว่า น้องเค้าแกล้งรึป่าว เรียกร้องความสนใจรึป่าว ก็ดูๆกันไปเรื่อยๆ จนผ่านไป 5-10 นาทีน้องเค้าก็ยังไม่หยุด… 

แต่พอสังเกตดีๆ ลักษณะน้องเค้าเหมือนโดนทำร้าย บนใบหน้าเป็นร้อยช้ำเหมือนโดนหมัด ที่คอมีรอยแดงเหมือนโดนบีบคอ ระหว่างนั้นน้องเค้าก็นั่งหัวโยกตลอดเวลา ทั้งที่ไม่มีใครทำอะไร เพื่อนที่เห็นก็เข้าไปถามว่าเป็นไร น้องเค้าก็ไม่พูดอะไร เอาแต่ร้องให้อย่างเดียวเลย 

แต่ที่ผมมสังเกตุเห็นคือ ป้าศรีแกยืนนิ่ง แล้วก็ยกมือไหว้อะไรซักอย่าง ผมคิดว่าป้าแกต้องเห็นอะไรแน่ๆ 

ตอนนั้นผมสังเกตุน้องเค้าน่าจะไม่ไหวแล้ว เราควรพาไปโรงบาลดีกว่า เผื่อจะแพ้เหล้าหรืออะไร ผมและเพื่อนอีกสองคนจึงไปถามแม่บ้านคนที่เปิดห้องให้ ไปถึงเห็นแกกำลังหุงข้าวอยู่ ผมพูดกับป้าว่า “ป้า น้องคนที่อยู่ห้องนั้นเป็นอะไรไม่รู้….” ยังพูดไม่ทันจบ อยู่ดีๆ ป้าแกรีบวิ่งผ่าพวกผมสามคน 

ผมก็คิดว่าป้าแกคงจะรีบไปดูน้องคนนั้นละมั้ง แต่ไม่ใช่ แกวิ่งเข้าไปในห้องของน้องเค้าเลย ผมก็รีบตามเข้าไปดู เห็นป้าแกมองในห้อง มองข้างบน มองล่าง มองข้างๆ เรียกว่ามองทุกซอกทุกมุมของห้องเลยก็ว่าได้ 

พอซักพักนึงแกก็ก้มลงข้างๆเตียงแล้วหยิบจานใบนึงออกมา ในจานมีดอกไม้ ธูป เทียน และก็มีตุ๊กตาที่เป็นผ้าพันอยู่ แล้วแกก็หยิบมาวางไว้บนที่นอน แล้วก็หยิบธูปที่อยู่ในห้องนั้นมาจุด แล้วก็สวดอะไรซักอย่าง ผมฟังแล้วขนลุกเลย บทสวดของแกหลอนมาก แกสวดเหมือนคนเล่นของยังไงยังงั้น 

พอแกสวดเสร็จ เอาธูปปัก น้องเค้าก็หยุดกรีดร้องทันที แต่ยังสะอึกสะอื้นอยู่ แล้วป้าแกก็ค่อยๆเดินออกมาจากห้อง แล้วบอกกับทุกคนว่าถ้าไม่อยากให้เด็กคนนี้ตาย ให้พาออกจากบ้านหลังนี้ซะ แล้วป้าแกก็เดินกลับไปที่ห้องของแก 

คือจังหวะนั้นทุกคนรู้สึกแย่มาก ถึงขั้นจะฆ่าจะแกงกันเลยหรอ ผมมองไปป้าศรี เห็นแกยืนร้องไห้ พนมมือ แล้วก็พูดว่า ใครก็ได้พามันกลับไปทีเถิด พามันไปตอนนี้เลย ลูกพี่ผมจึงตัดสินใจพาน้องผู้หญิงกลับกรุงเทพในคืนนั้นเลย

หลังจากที่แยกย้ายกันกลับห้อง คืนนั้นไม่มีใครจะนอนกันแล้ว ทุกคนต่างคุยต่างเล่ากันไปต่างๆนานาว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องผู้หญิง ตัวผมก็อยากรู้เช่นกัน ด้วยความที่ผมสนิทกับป้าศรีนิดหน่อย ก็เลยไปถามป้าแกว่า “ป้าเป็นไรอ่ะ ทำไมถึงต้องร้องให้ ทำไมต้องฉี่ราดด้วย” 

ป้าศรีแกก็พูดไปด้วยร้องให้ไปด้วยว่า “ไม่มีใครเห็นกันเลยหรอ น้องคนนั้นมันจะตายอยู่แล้ว  เค้าจะเอาให้ตายเลยนะหนะ” ป้าแกเล่าต่อว่า “ป้าเห็นผู้หญิงหน้าขาวๆ ใส่ชุดเหมือนคนเหนือ ทั้งกระชากหัว ทั้งดึง ทั้งตบ 

ระหว่างที่ผู้หญิงกระทำน้องเค้า ผู้หญิงหันหน้ามามองป้าตลอด แล้วก็ยิ้มเหมือนสะใจมาก ไม่มองหน้าน้องเค้าเลย มีอยู่จังหวะนึงผู้หญิงคลานขึ้นไปบนผนังห้องแล้วไปหยุดอยู่บนหัวน้องเค้า แล้วทิ้งตัวตกลงมายังพื้นเลือดนี่ท่วมเลย ภาพที่ผู้หญิงมองมาที่ป้ายังติดตาอยู่เลย คืนนี้ป้าคงไม่นอนไม่ได้เลยทั้งคืน 

รุ่งเช้าวันถัดมาทุกคนก็เก็บสัมภาระเตรียมตัวเดินทางกลับ แต่กระเป๋าของน้องผู้หญิงคนนั้นยังอยู่ในห้องนั้น เพราะไม่มีใครกล้าเข้าไปในห้องนั้นคนเดียว จนต้องชวนกันเข้าในห้องนั้นพร้อมกันหลายๆคน 

พอเข้าไปในห้องนั้นปุ๊ป อยู่ๆกระเป๋าน้องคนนั้นก็ตกลงมาจนซิปแตก ข้าวของในกระเป๋าเทกระจาดกระจาย ของในกระเป๋าของนั้นมีทั้งผ้าอนามัย กางเกงใน บางตัวที่ใช้แล้วก็ถูกเอาไปแขวนไว้ข้างบน ตรงชั้นที่เขาวางดอกไม้ นี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้น้องผู้หญิงเจอดี ซึ่งน้องผู้หญิงเค้าก็คงทำไปเพราะไม่รู้ 

ตอนที่ทุกคนกำลังช่วยกันเก็บของอยู่นั้น อยู่ๆก็ได้ยินเหมือนเสียงแว่วๆมาว่า “จะลองกับกูหรอ” เท่านั้นแหละ ทุกคนรีบขว้าข้าวของแล้วออกมาจากห้องทันทีเลย 

ป้าศรีมาเล่าให้ฟังที่หลังว่า ตอนที่ป้าแม่บ้านของรีสอร์ทเดินออกไป แกบอกว่าเห็นผู้หญิงคนนั้นยืนขวางประตูอยู่ แล้วจ้องมองมาที่น้องผู้หญิงด้วยสายตาอาฆาตท่าเดียวเลย ประมาณว่า ไม่อยากใครเข้ามาในห้อง

สุดท้ายก็ไม่มีใครทราบว่าที่ห้องนั้นเกิดอะไรขึ้น หรือมันมีอะไรกันแน่ เพราะไม่มีใครกล้าไปถามป้าแม่บ้านที่รีสอร์ทคนนั้น ตั้งแต่แค่แกพูดคำนั้นก็ไม่มีใครอยากคุยกับแกแล้ว ที่แกบอกว่า “ถ้าไม่อยากให้เด็กคนนี้ตาย ให้พาออกจากบ้านหลังนี้ซะ”  และเพราะท่าทางดุๆของป้าแกด้วยแหละ

ถ้าใครเคยเที่ยวนครนายกน่าจะคุ้นเคยกับรีสอร์ทแห่งนี้บ้าง เพราะมันมีจุดเด่น ๆ อยู่อย่างนึงคือ ทางเข้าเป็นประตูโขงวัด …..จบ

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here