ย้อนกลับไปเมื่อ 21 ปีที่แล้ว เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นที่กรุงเทพ ตอนนั้นคุณโน๊ตอายุประมาณ 17 ปี คุณโน๊ตมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงชื่อว่า เบิร์ด ทั้งสองเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนประถม เบิร์ด จะมีนิสัยขี้เล่น ขี้แกล้ง
ทั้งสองคบกันมาจนอายุ 16-17 ก็เริ่มตั้งแก๊งค์มอเตอร์ไซด์กัน ในสมัยนั้นทั้งคุณโน๊ตและเบิร์ด รวมถึงเพื่อนๆ จะชอบแต่งท่อมอเตอร์ไซด์ให้เสียงดังๆ
มีอยู่คืนนึง คืนนั้นเป็นค่ำคืนวันเสาร์ คุณโน๊ตและเบิร์ดจะออกไปทดสอบรถตามท้องถนน และในคืนนั้นก็มีตำรวจมาไล่จับ ทำให้ต่างคนก็ต่างกระเจิงไปคนละทิศคนละทาง คุณโน๊ตวิ่งไปทางนึง เพื่อนๆ ก็วิ่งไปอีกทางนึง
พอคุณโน๊ตหนีพ้นก็ไปรอเพื่อนอยู่ที่สะพานแห่งนึง รออยู่นานสองนาน จนเวลาล่วงเลยไป ตี 4 ตี 5 เบิร์ดก็ยังไม่มา จนคุณโน๊ตรอไม่ไหว ก็เลยกลับบ้านไปนอนก่อน ไม่ได้คิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
วันรุ่งขึ้น คุณโน๊ตไปหาเบิร์ดที่บ้าน แต่พอไปถึงบ้านเบิร์ดปรากฏว่าไม่มีใครอยู่บ้านสักคน คุณโน๊ตก็ไม่ได้เอะใจอะไร คิดว่าเขาออกไปเที่ยวกันหรือเปล่า
พอช่วงหัวค่ำ คุณโน๊ตก็สังเกตเห็นว่ามีคนมาที่บ้านเบิร์ดเยอะมาก ก็สงสัยว่ามีงานอะไร คุณโน๊ตเลยถามพี่ชายเบิร์ดว่า “เบิร์ดไปไหนอ่ะ” พี่ชายก็ตอบกลับมาว่า “ไม่รู้หรอว่าเบิร์ดตายแล้ว” คุณโน๊ตก็งงแล้วถามต่อว่า “ตายเมื่อไร” พี่ชายก็บอกว่า “ตายเมื่อคืนไง ไปด้วยกันไม่ใช่หรอ” คุณโน๊ตก็ถามต่อว่า “ตายยังไง” พี่ชายจึงเล่าให้ฟังว่า…
เมื่อคืนเบิร์ดขับมอไซด์ขึ้นไปบนสะพาน และสะพานนั้นเป็นสะพานต่างระดับ ในระหว่างที่เบิร์ดขับรถหนีตำรวจอยู่นั้น เกิดเสียหลัก รถล้มแถไปรูดกับราวสะพานทางด้านขวา แล้วส่วนหัวก็ไปโดนกับป้ายบอกความเร็ว ตัดตรงกรามล่างจนถึงท้ายทอย จนส่วนหัวของเบิร์ดนั้น ตกไปอยู่ในซอกของตอหม้อสะพาน กว่าที่มูลนิธิจะหาเจอก็เกือบเช้า
คืนแรก หลังจากฟังพระเสร็จคุณโน๊ตก็กลับบ้าน คืนนั้นประมาณ 4 -5 ทุ่ม ขณะที่คุณโน๊ตกำลังนอนอยู่กับแฟน จู่ๆก็ได้ยินเสียงมอไซด์คันนึงวิ่งเข้ามาในซอย คุณโน๊ตก็ถามแฟนว่า “ตัวเองใช่เสียงรถเบิร์ดเปล่าวะ” แฟนคุณโน๊ตก็ตอบว่า “อย่าพูดสิ คิดอยู่เหมือนกัน”
ทั้งสองพยายามเงียบฟังรถต่อ สักพักเสียงรถก็มาจอดตรงหน้าบ้านคุณโน๊ตแล้วก็เบิ้ลคันเร่ง ตามด้วยเสียงตะโกนขึ้นมาว่า “ไอ้แว่นๆ” แต่คุณโน๊ตไม่กล้าลุกขึ้นไปดู แฟนคุณโน๊ตจึงอาสาลุกขึ้นไปดูเอง….
แต่แฟนคุณโน๊ตเปิดผ้าม่านดูออกไปดูไม่ถึง 1 วิ ก็ต้องรีบปิดม่านแล้วกลับมานอนข้างๆคุณโน๊ต
“ เบิร์ดมาว่ะเธอ” คุณโน๊ตพูด
“อย่าเพิ่งพูดไว้ค่อยคุยกันตอนเช้า” คุณโน๊ตบอกแฟน
พอตอนเช้า คุณโน๊ตก็ถามแฟนว่า “เบิร์ดมาในสภาพไหน” แฟนก็บอกว่า มากับรถคันเดิมนั่นแหละ หัวยังอยู่ครบ แต่ในตาสีดำๆสนิท ไม่มีตาขวาเลย คุณโน๊ตคิดว่าเบิร์ดมันคงไม่รู้ตัวว่าตัวเองตายแล้ว
คืนวันที่ 2 หลังจากที่คุณโน๊ตไปงานศพ กลับถึงบ้านก็อาบน้ำเข้านอน เบิร์ดก็มาเข้าอีกแล้ว ในฝันเบิร์ดพูดว่า
“ไอ้แว่น กูมาชวนมึงไป ทำไมมึงไม่ลงมา”
“มึงตายไปแล้วนะ”
“กูยังไม่ตาย” แล้วเบิร์ดก็ตบหน้าคุณโน๊ต จนคุณโน๊ตสะดุ้งตื่น
คุณโน๊ตเล่าเรื่องความฝันให้แฟนฟัง แฟนก็ถามคุณโน๊ตว่า เบิร์ดใส่เสื้อสีนี้ป่ะ คุณโน๊ตก็บอกว่า ใช่!! แฟนเล่าให้ฟังว่า ในฝันแฟนก็บอกเบิร์ดว่า เบิร์ดตายแล้วนะ แต่ว่าเขาก็ไม่เชื่อ สรุปคืนนั้นทั้งคุณโน๊ตและแฟนฝันเหมือนกันเลย
พอวันที่ 3 คุณโน๊ตก็ไปคุยกับแม่ของเบิร์ดเรื่องที่ฝันถึงเบิร์ด แม่เบิร์ดก็บอกว่า เขาคงยังไม่รู้ตัว แต่วันนี้วันที่ 3 แล้ว วันนี้แหละ เขาน่าจะรู้ตัวแล้วว่าเขาตาย
คืนนั้น ประมาณตี 3 ตี 4 แฟนคุณโน๊ตนั้นนอนเบียดคุณโน๊ตเข้ามาๆ เรื่อยๆ จนคุณโน๊ตรู้สึกอึดอัดเลยลืมตาขึ้นมาบอกว่าแฟนว่า “ตัวเอง เขยิบไปหน่อยสิ เค้าร้อน” แต่ยิ่งบอกแฟนก็ยิ่งเบียดเข้ามา จนกระทั่งแฟนเอานิ้วเขี่ยคุณโน๊ต คุณโน๊ตเลยถามว่า มีอะไร แฟนก็กระซิบเบาๆว่า “เบิร์ดๆ” คุณโน๊ตก็ถามว่า อยู่ไหน แฟนบอกว่า “อยู่…ที่…ปลาย…เตียง”
คุณโน๊ตจึงค่อยๆ หรี่ตามอง ภาพที่คุณโน๊ตเห็นคือ เบิร์ดมายืนเต้นเกรียนๆ อยู่ที่ปลายเตียง ในสภาพที่หัวขาด พอคุณโน๊ตเห็นก็รีบหลับตา หลับตาลงได้ไม่ถึงนาที ก็มีเสียงหัวเราะดังอยู่ข้างหูซ๊าย เหมือนกับว่าตัวเต้นอยู่ที่ปลายเตียง แต่หัวอยู่ข้างๆคุณโน๊ต
คืนนั้นคุณโน๊ตพยายมกลั้นใจหลับตา นอนกอดกับแฟนแน่นมาก จนคุณโน๊ตรู้สึกร้อนมาก แต่ก็อดทนอดกันจนสุดท้ายทักสองก็หลับไป
ตื่นเช้ามา แฟนคุณโน๊ตก็ไปเรียนปกติ คุณโน๊ตก็ไปทำงาน พอตอนเย็น แฟนกลับมาถึงบ้านก่อน พอคุณโน๊ตกลับมาถึงบ้าน แฟนก็รีบเดินเข้ามาหาคุณโน๊ตเลย แฟนบอกกับคุณโน๊ตว่า
“เบิร์ดมาอีกแล้ว”
“อะไรของมันอีกเนี่ย มาอีกแล้วหรอ มันมาตอนไหน” คุณโน๊ตพูดด้วยท่าทีตกใจ
“ก่อนที่เธอจะกลับมาเกือบชั่วโมง”
“อะไร นี่ยังไม่ค่ำเลยนะ เจอมันตรงไหน”
แฟนก็เล่าให้ฟังว่า “เจอในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเนี่ย ตู้เสื้อผ้าจะอยู่ตรงข้ามกับโต๊ะเครื่องแป้งใช่ไหม หลังจากเราอาบน้ำเสร็จ เราก็เดินมาปะแป้งที่หน้ากระจกโต๊ะเครื่องแป้ง เรายื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ กระจกกำลังจะะปะแป้ง จู่ๆสายตาเราก็เหลือบไปมองตู้เสื้อผ้าที่อยู่ด้านหลังผ่านกระจก ซึ่งตู้มันเปิดค้างไว้ เราแทบช็อกเลย เราเห็นหน้าคนแทรกอยู่ระหว่างเสื้อที่อยู่ในตู้เสื้อผ้า….ถึงแม้เราจะเห็นแค่ครึ่งหน้า แต่ก็มั่นใจว่าเป็นเบิร์ดแน่นอน เราก็เลยรีบวิ่งออกมารอเธอที่หน้าบ้าน”
คุณโน๊ตก็ถามว่า แล้วตู้เสื้อผ้าปิดยัง แฟนก็บอกว่ายัง ทั้งสองก็เลยเดินเข้าไปด้วยกัน แต่พอเข้าไปดูที่ตู้เสื้อผ้า กลับไม่มีอะไร คุณโน๊ตจึงปิดตู้เสื้อผ้าแล้วเดินออกมาจากห้องแต่งตัว แต่เดินออกจากห้องยังไม่ถึงสองก้าว จู่ๆแฟนคุณโน๊ตก็ได้ยินเสียงหัวเราะ จึงถามคุณโน๊ตว่า “ธะ ๆๆ เธอ..ได้ยินเสียงหัวเราะไหม” แต่คุณโน๊ตไม่ยิน
แต่ฟังจากน้ำเสียงที่แฟนพูดด้วยแล้ว คุณโน๊ตรู้ว่าแฟนไม่ได้ไม่ได้แกล้งแน่ๆ ก็เลยตัดสินใจเดินไปทีหน้ากระจก หันหลังให้ตู้เสื้อผ้า กางขาออก แล้วกลั้นใจก้มมองลอดใต้หว่างขาทันที!! สิ่งที่คุณโน๊ตเห็นก็คือ เบิร์ด!! นั่งห้อยขาอยู่บนตู้เสื้อผ้า เห็นเท่านั้นแหละ คุณโน๊ตและแฟนรีบวิ่งลงไปชั้นล่างกันเลย
คุณโน๊ตก็เลยสงสัยว่าเบิร์ดเข้ามาในบ้านได้ไง ทำไมเจ้าที่ถึงปล่อยให้เข้ามา ก็เลยไปคุยกับแม่ว่า
“แม่…ไอ้เบิร์ดมันแกล้งอั๊ว”
“ตอนเบิร์ดตายได้บอกเจ้าที่(ตี่จู่เอี๊ยะ)หรือเปล่า” แม่ถาม
“ไม่ได้บอก”
“ต้องบอก เพราะว่าเบิร์ดเคยเข้าๆออกๆบ้านเราตลอด เคยมานอนค้างบ้านเรา ก็เหมือนเป็นคนในครอบครัวเรา ไปให้จุดธูปบอกเจ้าที่เดี๋ยวนี้เลย”
ทันทีที่คุณโน๊ตคุกเข่า คุณโน๊ตก็รู้สึกเหมือนมีลมหนักๆ พัดมาผ่านท้ายทอย ความรู้สึกเหมือนถูกตบด้วยมือเบาๆ คุณโน๊ตรู้ได้ทันทีเลยว เพราะคนที่ชอบตบท้ายทอยคุณโน๊ต มีแค่ไอ้เบิร์ดคนเดียว เบิร์ดมันคงโกรธ ที่กำลังจะถูกคุณโน๊ตไล่ออกจากบ้านไป
คุณโน๊ตบอกแม่ว่า “ไอ้เบิร์ดมันตบอั๊ว” แม่ก็บอกว่า “มึงก็บอกเพื่อนไปสิ ว่ามึงไม่ได้ไล่ บอกให้เพื่อนรู้ตัวว่า ถ้าเป็นเพื่อนกัน อย่ามาแบบนี้” แต่คุณโน๊ตก็ไม่พูดตามที่แม่บอก คุณโน๊ตพูดกับเจ้าที่ว่า “เบิร์ดนั้นเป็นเพื่อนผมมาตั้งแต่เล็กๆ ถ้าจะเข้าออกหนะ ผมไม่ว่าแต่ช่วยมาในสภาพที่ดีกว่านี้ แบบนี้ผมไม่เอา!!” หลังจากคืนนั้นมา เบิร์ดก็ไม่แกล้งคุณโน๊ตละ แต่เปลี่ยนไปแกล้งแฟนคุณโน๊ตแทน
ในห้องน้ำจะมีช่องลมที่ทำจากอิฐบล็อก ขณะที่แฟนคุณโน๊ตกำลังอาบน้ำอยู่ เธอมีความรู้สึกว่า มีคนมองอยู่ตลอดเวลา ก็เลยรีบออกมาจากห้องน้ำมาบอกคุณโน๊ตว่า
“ตัวเอง เบิร์ดมาอีกเปล่า”
“ทำไมอ่ะ มันมาแกล้งหรอ”
“เค้า ได้ยินเสียงหัวเราะ เหมือนมีคนแอบดูอยู่ตรงช่องลมนั้น”
“ใครมันจะแอบไปดูได้ ห้องน้ำนั้นอยู่ตั้งชั้น 2 ไม่มีคนยืนได้แน่นอน” แต่คุณโน๊ตก็เชื่อแฟน
วันนั้นคุณโน๊ตโมโหมาก เลยด่าออกไปชุดใหญ่เลยว่า “ไอ้เบิร์ด ถ้ามึงทำแบบนี้อีก กูจะไม่ให้มึงเข้าบ้านกูแล้วนะ แล้วมึงก็เลิกเป็นเพื่อนกับกูไปเลย”
หลังจากวันนั้นคุณโน๊ตก็ไม่เจอเบิร์ดอีกเลย จนกระทั่งผ่านไป 49 วัน เบิร์ดก็กลับมาอีกครั้ง แต่รอบนี้มาดี ตอนนั้นคุณโน๊ตกึ่งหลับกึ่งตื่นอยู่ ก็เห็นเบิร์ดมานั่งอยู่ตรงปลายเตียง เบิร์ดมาพูดว่า “เห้ย กูขอโทษนะเว้ย ที่ขโมยตังมึง” สรุปคือเบิร์ดมาสารภาพในสิ่งที่เขาเคยทำผิดกับคุณโน๊ต ในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ หลังจากนั้นคุณโน๊ตก็ไม่ได้เจอเบิร์ดอีกเลย….
