เรื่องที่จะเล่านี้ไม่ใช่ นิทานปะรำปะราของชาวประมงทั่วๆไป นะครับ แต่มันคือเรื่องจริงของยุคสมัยในปัจจุบันนี้แหละครับ…
ขอเกริ่นก่อนเลยนะครับ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้น ในพื้นที่ติดทะเลแถบนึงใน จังหวัดสุราษฏร์ธานี เอาเป็นว่าอำเภอนึงที่ติดทะเลละกันเดี๋ยวกระทบการท่องเที่ยวอีก
เรื่องทั้งหมดจะถูกเล่าโดยพ่อแท้ๆของเพื่อนผมสมัย ม.ปลายนะครับ และในแต่ละเหตุการณ์ แต่ละบริบทต่างๆจะถูกถ่ายทอด ผ่านมุมมองของท่าน ณ ช่วงเวลานั้น ขอสมุติชื่อแกว่า ลุง กบ นะครับ
คือลุงกบเนี่ย สมัยตอนแกยังเรียนอยู่ มศ.5 ช่วงนั้นแกก็ช่วยที่บ้านทำประมงออกหาปลาเหมือนชาวบ้านทั่วๆไปนั้นแหละ แต่ติดตรงที่ครอบครัวแกไม่ได้ร่ำได้รวยอะไรเลยจำเป็นต้องทำงานหนักกว่าชาวบ้านเขา แกบอกช่วงนั้นมันมีข่าวลือว่า มีผู้หญิงคนนึงถูกอุ่มมาฆ่าที่ท่าเรือแห่งนี้ ตอนนั้นแกบอก แกก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คงแค่ข่าวลือทั่วไป
แต่หลังจากชาวบ้านลือกันอยู่พักใหญ่ๆ เหมือนเรื่องจะเงียบไปแล้วนะ แต่ก็เงียบได้ไม่นาน เพราะว่ามีชาวประมงคนนึงอยู่ๆก็หายตัวไปเฉยๆ เหลือแต่เรือลอยลำอยู่กลางทะเล จนตำรวจต้องลากเลือกลับมายังที่ท่าเรือ
คือชาวบ้านออกทะเลช่วยกันหาไปทั่วเลย 2 วัน 3 วัน ก็ยังไม่เจอ ปรกติถ้าตกน้ำจมน้ำ ศwคงลอยขึ้นมาแล้ว คือ ลุงกบ แกบอกว่าตอนนั้น แกรู้สึกใจคอไม่ดีแล้ว เพราะว่ามันเป็นไปได้ยากมาก ทะเลสงบๆแบบนี้ จะมีคนตกน้ำจมน้ำหายไปยิ่งเป็นชาวประมงอาชีพยิ่งแล้วใหญ่
คืนกระฉากวิญญาน และมันก็เป็นค่ำคืนที่แกยังจำไม่เคยลืมเลย ว่าตัวแกเองรอดมาได้ยังไง คืนนั้นแกกับเพื่อนอีก3 คน ออกเรือไปหาหมึก กับนายหัว รวมแล้วบนเรือมีทั้งหมด 4 คน หลังจาก เปิดไฟ ล่อ หมึกเสร็จสรรพ แกก็เดินไปที่หัวเรือ ลุงกบแกกว่าะจะนั่งพักสักหน่อย แต่ยังไม่ทันนั่งเลย อยู่ๆแกได้ยินเสียงเหมือน ตัวอะไรสักอย่างกำลังแหวกน้ำใกล้เข้ามาๆ เหมือนเสียงคนว่ายน้ำ
ตอนนั้นแกคลำหาไฟฉายใหญ่เลย คลำหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ แกเลยพยายามเพ่งไปยังเสียงที่ใกล้เข้ามาๆลองนึกภาพตาม แสงไฟสีเขียวที่ใช้ล่อหมึก สะท้อนแสงไปยังเงาตระคุ้มๆ เหมือนคนหรืออะไรสักอย่าง อยู่ๆมันก็มุดน้ำลงไปดังฉวม หายไปในความมืด
แกผงะเลย “เฮ้ย ตัวเฮียไหรวะ” ความที่แกยังเด็ก ก็คึกคะนองเห็นอะไรนี้ก็ทึกทักเอาก่อนเลย ตอนนั้นแกเริ่มคิดมากแล้วแต่พอแกหันไปมองท้ายเรือ ค่อยยังชั่ว ไม่ได้มาคนเดียวนี่หว่า มีเพื่อนอยู่ด้วยตั้งหลายคนยิ้มเลย แต่ยังไม่ทันได้เดินกลับไปท้ายเรือ อยู่ๆก็มีเสียงผู้หญิง พูดขึ้นมาว่า ชื่ออะไรหรอ ? บอกเลยตอนนั้นแกสะดุ้งโหยงเลย พร้อมหันหน้ากลับไปยังต้นเสียง และ ภาพที่แกเห็นตรงหน้าคือ ผู้หญิงคนนึง เป็นคนที่สวยมากๆสวยจริงๆผิวขาวใส ใส่เสื้อสีขาว ผมสั้นประบ่า แกบอกว่าเห็นครั้งแรกหลงเลยชอบมากอยากได้สุดๆ
ส่วนผู้หญิงคนนั้นก็นั่งห้อยขาอยู่ตรงหัวเรือ พลอยถามแกอยู่เรื่อยๆว่าชื่ออะไร ตอนนั้นแกบอกว่าเหมือนทำอะไรไม่ถูกรู้สึกเขินๆแต่ก็ตอบๆไปว่า ชื่อ กบ หลังจากแกบอกชื่อไปปุ๊ป
ผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าตอนนั้นแกกำลังเดินไปจะถึงผู้หญิงคนนั้นแล้ว ผู้หญิงคนสวยคนนั้นยิ้มให้แก แกก็ยิ้มกลับ ตอนนั้นอยู่ใกล้พอที่แกจะเห็นเลยว่าร่างผู้หญิงคนนี้เปียก ลุงกบ แกถามว่า ทำไมเปียกทั้งตัวไม่หนาวหรอ ? ผู้หญิงคนนั้นไม่ตอบ…สักพักอยู่ๆก็สะแยะยิ้ม แล้วก็ยื่นมือมาจิกผมแก กระฉากหัวแกลงไปในน้ำเลย ตอนนั้นลุงกับแกคงได้สติแล้วแหละ แกเลยพยายามใช้มือตะกีดตะก่ายปัดป้องมือที่จับผมแกอยู่ จนหลุดได้ พอแกเป็นอิสระแกเงยหน้าขึ้นไปมองด้านบน
แกตกใจมากเลยนะตอนนั้น คือโดนลากลงมาลึกมากขนาดนี้เลยหรอ ประมาณ 3-4 เมตร และตอนที่แกกำลังพยามว่ายน้ำขึ้นไปที่เรือด้านบน แกได้ยินเสียงคนพูดลอยตามน้ำมาว่า “ไปอยู่กับพี่ไหมกบ มาอยู่กับพี่เถอะนะ” แล้วอยู่ๆได้ยินเสียงสะอื้นเหมือนร้องไห้ สะงั้น
ตอนนั้นแกนี้พยายาม หันซ้ายหันขวา ไหนวะ เสียงมาจากไหน แต่พอแกก้มลงไปมองที่หว่างขาเท่านั้นแหละ อื้อหือ!!! แสงสีเขียวของหลอดไฟ สะท้อนลงไปให้เห็นใบหน้าผู้หญิงคนนั้นแบบชัดๆระดับ HD แกบอกเลย เเว๊ปแรกนี้ ความสวยยังเหมือนเดิม แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือเลือด…เลือดไหลเป็นสายเลย ออกมาจาก ตา,หู,จมูก,ปาก ของผู้หญิงคนนั้น ยังไม่พอ
ผู้หญิงคนนั้นพยามใช้มือจะจับขาแกให้ได้ ตอนนั้นความที่ตกใจแก ดันปล่อยอากาศออกจากปอดแก หมดเลย มันยิ่งทำให้ร่างแกจมดิ่งไปกว่าเดิมอีก
แต่ดีที่ ลุงกบ แกเป็นคนแข็งแรง แกถีบน้ำ ขึ้นไปๆ จนมือขวาแก ไปจับกับเชือกที่ทำเป็นตาข่ายตรงหัวเรือ แกบอกว่าตอนนั้น แกไม่มองมันแล้ว อยากจะขึ้นไปหายใจให้ได้อย่างเดียว แต่แกบอกว่า ร่างกายมันหนักแปลก พยายามไต่เชือกขึ้นไปๆ ก็เหมือนมีไรถ่วงน้ำหนักแกอยู่
จนแกปีนขึ่นมาพ้นน้ำจนได้ ตอนนั่้นแกหายใจเฮือกใหญ่ และยังไม่ทันตะโกนให้เพื่อมาช่วย เจ้าของเรือก็ยื่นมือมาดึงแขน ลุงกบ ขึ่นไป ส่วนคนอื่นๆก็รีบวิ่งมาช่วยดึงตัวแกขึ้นจากน้ำ ตอนลุงกบแกมองไปที่หน้าเจ้าของเรือ แกเห็นใบหน้าเจ้าของเรือ เหวอเลย แต่ตอนนั้นแกเหนื่อยจนจะหมดแรงเลยไม่มีแรงจะถาม
พอขึ้นมาจากเรือได้สรุป คืนนั้นทุกคนออกเรือกลับเข้าฝั่งเลย ไม่มีแม้แต่คำถามบนเรือว่าเกิดอะไรขึ้น คือเจ้าของเรือมุ่งหน้ากลับฝั่งอย่างเดียว ส่วนลุงกบตอนนอนอยู่บนเรือ แกรู้สึกแสบๆ พอมองไปดูที่ขาขวา ชัดเลย รอยเล็บ4รอย ครูดกับน่องแก และนั้นคือคืนที่น่ากลัวที่สุดที่แกเคยเจอในการทำอาชีพประมง.
ขอสรุปไทม์ไลน์เป็นฉากๆนะครับ
– ผู้หญิงที่กระฉากหัวลุงกบลงน้ำ อาจจะเป็นคนเดียวกับผู้หญิงที่โดนอุ้ม ในตอนแรกที่ชาวบ้านเขาลือกัน
– ผู้หญิงคนนั้น โดนสามีเข้าใจผิดว่ามีชู้ เลยโดนจับมาถ่วงน้ำ จนปัจจุบันยังหาศพไม่เจอ เอาจริงๆผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มีชู้นะ แต่ผู้ชายคนอื่นมาเกาะแกะตัวเธอเองต่างหาก
– เรือมีแม่ย่านาง ทำไมยังเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ? คำตอบคือ ลุงกบ แกปากไวเอง ไปทึกทักเหมือนเชื่้อเชิญเขาขึ้นเรือนั้นแหละ
– ลุงกบยังทำประมงต่อ ปัจจุบันก็ยังทำอยู่เลย จนมีลูกชาย และกลายมาเป็นเพื่อนกันกับผม
– หลังจากกลับฝั่ง ผ่านไปสักอาทิตย์นึงได้ เจ้าของเรือยอมบอกว่า ตอนแกดึงแขนลุงกบขึ้นไป แกมองลงไปในน้ำ แกเห็นหน้าผู้หญิงเหมือนกำลังโกรธสุดขีด คงประมาณอย่ามาเอาของๆเธอไป ประมาณน้้น
ปล.เรื่องนี้แกเล่าให้พวกผมกับเพื่อนคนอื่นๆอีก 7 คนฟัง แกเตือนเสมอเลยว่า เวลาลงเรืออยู่ในทะเล อย่าเดินไปไหนมาไหนคนเดียว ให้ไปกันเป็นคู่ มีอะไรได้ช่วยเหลือกัน และที่สำคัญ แกบอกอีกว่า อย่าปากไวเป็นอันขาด เห็นอะไรก็อย่าทึกทักเอา ทำเป็นไม่เห็นสะ ถึงแผ่นดินใหญ่เมื่อไหร่ ค่อยพูด
คนตายในทะเลไม่สามารถตามขึ้นมาบนพื้นดิน คนตายบนพื้นดินไม่สามารถตามลงไปในน้ำทะเล
แล้วอีกอย่าง ปัจจุบันเมื่อ 4-5 ปีที่แล้ว ยังมีคนพบคนเจออยู่นะครับ เวลานั่งเรือข้ามไปเกาะ…
ขอบคุณที่มาsoccersuck
ติดตามอ่านเรื่องเล่าผีต่อได้ที่ คลังหลอน
