เรื่องเกิดเมื่อวันที่ 3 กุมภา 2559 วันนั้นเราจะออกไปขับรถเล่นตอนนั้นประมาณ 2 ทุ่มกว่า ๆ แต่ก่อนออกไปขับรถเล่นเราถอดสร้อยพระออกไว้ที่บ้าน ซึ่งปกติเราเป็นคนที่ห้อยสร้อยพระไว้ที่คออยู่ตลอดเวลา ไม่เคยถอด แต่คืนนั้นที่ถอดเพราะว่าจะไปซื้อสร้อยใหม่ที่กรีนเวย์ (หาดใหญ่,สร้อยเป็นสร้อยเงินแล้วอยากได้ใหม่) เราก็ออกไปขับรถเล่นไปหลายที่มาก ขับคนเดียวแล้วก็ไปกวีนเวย์ แต่ยังไม่ได้ซื้อสร้อย เจอร้านนมเลยแวะนั่งสั่งนมกินที่ร้าน แล้วก็มีพี่อีกสองคนตามมาก็กินด้วย
เรานั่งกินกันจนถึงเวลาประมาณ 3-4 ทุ่มแล้ว พอกินเสร็จเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ส่วนตัวเราก็กลับบ้านเลย เพราะรู้สึกง่วงนอนมาก ปกติแล้วเราไม่เคยเป็นแบบนี้เลย พอถึงบ้านเราก็อาบน้ำนอนเลย
คืนนั้นขณะที่เราหลับอยู่ เราฝันถึงผู้หญิงคนนึง เราไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร เขามาในสภาพดีนะ เขามาบอกว่า เขาจะมาอยู่กับเรา เขาจะมาอยู่ที่บ้านด้วย เขาชอบคนขับรถเร็ว (ซึ่งปกติเราเป็นคนที่ชอบขับเร็วอยู่แล้ว)
เขาพูดในฝันว่าเขาชอบเรา ชอบเรามาก เราก็แปลกใจเลยถามเขาไปว่า “มาได้ไง” เขาบอกว่า “เราชวนเขามา” ทั้งๆ ที่เราไม่ได้เอ่ยปากชวนใครกลับบ้าน
เราสะดุ้งตื่น และหลับไปอีกครั้ง แล้วก็ฝันอีก เราฝันว่าเราคลำหาพระเพื่อจะเอามาไล่เขา แต่หาไม่เจอ แต่เขาพูดขึ้นว่า “ไม่ต้องหาหรอก…พระหัวขาดไปแล้ว” (พระของเราเป็นพระยืนคล้ายๆพระพุทธรูปค่ะ เราไม่แน่ใจเหมือนกันว่าพระอะไร )
เราเลยสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แล้วคิดขึ้นได้ว่า จะเอาพระดูว่าหัวขาดเหมือนที่เราฝันหรือป่าว แต่ไม่ขาดค่ะ แต่พระก็หลุดออกจากฐานแบบเขย่าได้เลย (กรอบพระเป็นทรงกระบอกค่ะ) เราก็รู้สึกแปลก ๆ เพราะล่าสุดที่จะถอดสร้อย เราสำรวจพระยังอยู่ฐานเหมือนเดิม
เราเลยต้องข่มตานอน (เพราะตอนเช้ามีเรียนค่ะ) พอหลับก็ฝันเห็นเขาคนเดิมอีก แต่รอบนี้เขามายืนเฝ้าปลายเตียงเลย จ้องมองเราแบบนั้นแล้วเขาก็หายไป พอรุ่งเช้าเราตื่นขึ้นมาดูฬิกา จะสายแล้ว แล้วก็รีบอาบน้ำแต่งตัว เราขับรถมาโรงเรียนค่ะ ด้วยความที่เรากลัวสาย เลยรีบขับรถเต็มที (ปกติก็เป็นคนตื่นสายอยู่แล้วด้วย ) รีบจนทำให้เราเกือบรถล้ม แต่โชคดีที่หักหลบทัน เพราะมีรถสองคันมันเบียดเข้ามาเลนกลางถนนที่เราขับอยู่ แล้วเราก็นึกถึงคำพูดเมื่อคืนที่เขาบอกว่าเขาชอบคนขับรถเร็ว ยังขนลุกอยู่เลย.
แล้วเหตุการณ์เมื่อคืนวันที่ 4 กุมภา คือเราอยู่บ้านคนเดียวตอนนั้นจะสี่ทุ่มล่ะมั้ง พอเราอาบน้ำเสร็จเราก็เข้าห้องแต่งตัว เราแต่งตัวเสร็จแล้วเราบีบสิว จังหวะเราเอาหน้าไปใกล้กระจกจะดูสิว หม้อแปรงไฟระเบิดสองครั้งไฟดับหมดทั้งบ้านทั้งซอย คือมืดมองไม่เห็นอะไรเลย มองทางก็ไม่เห็นเหมือนยืนหลับตาเลยอ่ะ มืดมาก เราขวัญเสียไปหมดอ่ะ ยืนกำหัวใจอยู่สักพัก จะวิ่งไปเอาโทรศัพท์ที่ห้องก็ไปไม่ถูกมองทางไม่เห็นพอสักพักตั้งสติวิ่งแบบ1000*1000 เลย แล้วเราก็ชนเข้าประตูหน้าห้องอย่างจังแบบเจ็บมากกกกกกกก (ก.ไก่ ล้านตัว)
เราหันไปที่เครื่องสักผ้ามันจะมีหน้าต่างเป็นรูๆ พอรู้พอเห็นว่าคืออะไร แล้วเรากรอกตาซ้าย-ขวา ( ในใจก็ยังกลัว เจ็บก็เจ็บ) สายตาดันหาเรื่องไปเห็นเหมือนมีคนยืนอยู่หน้าเครื่องสักผ้า ก็คือผู้หญิงตนนั้นแหละ ก็ไม่เอาแล้ว ไม่ดูแล้วก็วะ รีบหันหลังกลับเข้าห้องเลย
เข้าห้องได้คลำๆหาเตียงพอเจอโทรศัพท์แบตฯ เหลือน้อยมากอ่ะ น้อยเท่าไหร่เหรอ 5% ไงล่ะ เช็คเงินในโทรศัพท์มีกี่บาทรู้ป้ะ 1 บาททททท โอ้ยยยยยยยยยยยยย (อีเห้ ซวยซ้ำซวยซ้อน T T’) เราโทรตามแม่กลับมา (หลังจากวางสายแม่ก็โทรคุยกับพี่ในไลน์ ) ประมาน 15 นาทีแม่ก็กลับมา เราได้ยินเสียงรถแม่แล้วดีใ จ แต่ก็ไม่กล้าลงข้างล่าง ( คือจะอธิบายก่อนนะ บ้านเป็นหมู่บ้านรถไฟค่ะ แล้วบ้านแต่ละหลังห่างเป็น 50 เมตร เป็นบ้านไม้ 2 ชั้น คือถ้าร้องคาราโอเกะก็จะไม่มีเสียงรบกวนบ้านหลังอื่น ๆ เลย )
เราทำได้เพียงเปิดประตูแล้วตะโกนเรียกแม่หน้าประตูหน้าห้องอ่ะแหละ ไม่กล้าลงไป ก็เรียก “แม่ แม่ แม่ แม่ครับ” (เราเป็นทอม) เรียกแม่เกือบสิบครั้งอ่ะ แล้วแหกปากลั่นบ้านด้วยน่ะ บ้านเราแค่สองชั้นเองคือเรียกกันเบาๆ ปกติก็ได้ยินแล้ว แต่นี่ไม่มีแม้แต่เสียงตอบจากแม่เลย พี่ที่เราโทรให้อยู่เป็นเพื่อนคุยในสายเขาก็บอกให้เราหยุดเรียกก่อน ถ้าเรียกแล้วไม่ขานขนาดนี้รู้เลยว่าใช่แม่หรือเปล่า พอพี่เขาพูดแบบนี้ ถอยหลังกลับเตียงสิครับ รออะไร 555555 พอสักพักไฟก็มา แล้วแม่ก็ขึ้นมาในห้อง
เราถามถามแม่ว่า “แม่!! เรียกอยู่ตั้งนานทำไมไม่ขานตอบห๊ะ !” แม่ทำหน้า งงงงงงง – -* เราน้ำตาไหลเลยคือกลัวไปหมดแล้ว แม่บอก แม่สาบานว่าไม่ได้ยินเสียงใครเลย แม่เลยหันไปถามพ่อว่าเมื่อกี้พ่อได้ยินลูกเรียกไหม พ่อตอบยังไม่ได้ยินเสียงไรเลย ก็อยู่กับแม่หนิ ได้ยินคำนั้นเราร้องไห้อ่ะหนักมาก หนักมากก ๆ แม่ก็ทำหน้าแปลกๆ แม่ทักว่าใครปิดปากแกรึป่าว เราก็ยิ่งกลัวไปอีก แม่เลยให้เรามานอนกับแม่ที่ห้องของแม่ แม่ให้สวดมนต์ก่อนนอน คืนนั้นเราก็ไม่ฝันถึงเขาอีกเลย
เช้าวันถัดมา เราก็ไปทำบุญที่วัด เรากำลังให้อาหารนกอาหารปลาที่วัด จู่ ๆ ก็มีพระที่กำลังทำวัดเดินเข้ามาหาถามทุกข์สุขว่าเราเป็นยังไงบ้าง เราเลยเล่าทุกอย่างที่เราเห็น ที่เราฝันให้พระท่านฟังค่ะ พระก็เลยถามว่าไปชวนใครกลับบ้านหรือเปล่า ? ไปสัญญาอะไรกับใครบ้างหรือเปล่า ? เราก็ตอบว่าไม่ได้ชวนใครกลับบ้านนะ และก็ไม่ได้สัญญาอะไรกับใครไว้ด้วย
พระท่านก็เลยบอกว่าคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรหรือคนที่เขาถูกชะตากับเราจากชาติที่แล้ว หรือในชาติจะชาตินี้ แล้วเผอิญเราขับรถผ่านสถานที่นั้น ๆ พอเขาเจอเรา เขาเลยตามกลับมา พระท่านก็เลยให้น้ำมนต์มาค่ะ พระท่านว่ากินแล้วก็รดหัวพรมตัว แล้วที่เหลือก็ไปแผ่เมตตาข้างต้นไม้
เราก็โล่ง ๆ อะค่ะ ก่อนกลับบ้านก็เด็ดใบไม้มาใบนึง แล้วก็ขับผ่านที่ที่มีต้นไม้เยอะ ๆ แล้วเราก็วางใบไม้ลงแล้วเอ่ยขึ้นว่า เราส่งแค่เท่านี้ ลงตรงนี้นะ หวังแค่ว่าคืนนี้และตลอดไปเขาจะไม่มารบกวนเราอีก….
