Home กฎแห่งกรรม ดอกลั่นทม หล่นใต้ต้น อย่าไปเก็บมาเลย ไม่ใช่ของเรา เป็นของของเขา

ดอกลั่นทม หล่นใต้ต้น อย่าไปเก็บมาเลย ไม่ใช่ของเรา เป็นของของเขา

ดอกลั่นทม หล่นใต้ต้น อย่าไปเก็บมาเลย ไม่ใช่ของเรา เป็นของของเขา
ดอกลั่นทม

เรื่องราวที่จะนำมาเล่าให้ฟังต่อจากนี้นั้นเกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้วนี่เองครับ เรื่องราวทั้งหมดก็มีอยู่ว่า วันนั้นผมและเพื่อนอีก 4 คนได้ไปไหว้พระที่วัดวัดหนึ่งในกรุงเทพนี่แหละครับ สถานที่ที่วัดนี้ตั้งอยู่นั้น เป็นสถานที่เก่าแก่มีประวัติมากมาย ทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี จนกระทั่งมาเกิดเรื่องเอาตอนขากลับ 

ขากลับพวกเราทั้ง 5 คนเดินผ่ารั้วริมกำแพงของวัดไปเรื่อย ๆ เพื่อไปขึ้นรถเมล์ ระหว่างทางผมก็ได้กลิ่น เป็นกลิ่นของดอกไม้หอมมาก ก็เลยหันซ้ายหันขวาดู ก็พบว่าในวัดมีการปลูกต้นลั่นทมและมีกิ่งยื่นออกมาด้านนอกรั้ว ก็เลยทำให้ได้กลิ่นดอกไม้ในบริเวณนั้น หอม และกลิ่นแรงมาก ตรงบริเวณพื้นแถวนั้นมีดอกลั่นทมตกหล่นอยู่มากมาย

เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้หญิง ชื่อน้ำ ผมอยากจะบอกว่าให้จำชื่อทั้ง 3 คนที่ผมจะเอ่ยต่อจากนี้ให้ดีๆนะครับ เพราะแต่ละคนเจอเหตุการณ์ที่ไม่เหมือนกันแต่ว่าต่อเนื่องกัน 

น้ำหยิบดอกลั่นทมดอกหนึ่งซึ่งตกอยู่ที่พื้นบริเวณนั้นขึ้นมาทัดหู แล้วก็หันมาถามพวกเราว่า “เป็นไง สวยมั้ย” เพื่อนผู้ชายอีกคนหนึ่งชื่อคม ก็บอกว่า “สวย เข้ากันดี” แต่ว่าเพื่อนอีกคนในกลุ่ม ชื่อชาติ ทักขึ้นมาว่า “อย่าไปเก็บมาเลย ไม่ใช่ของเรา เป็นของของเขา” แต่น้ำก็พูดสวนขึ้นมาทันควันว่า “ไม่เห็นเป็นไรเลย ก็มันหล่นแล้วนี่นา ไม่ได้เด็ดมาจากต้น คงไม่เป็นไรหรอก” แล้วทุกคนก็เดินต่อไปโดยที่น้ำยังคงทัดดอกไม้อยู่อย่างนั้น

จนกระทั่งกลับถึงที่พัก คืนนั้นเราทุกคนไปพักที่ห้องของเพื่อนในกลุ่มที่ไปด้วยกัน ชื่อชาติ คนที่ทักว่าอย่าเก็บของเขามานั่นแหละครับ อยู่แถวบริเวณรามคำแหง คืนนั้นพวกเราทำสุกี้กินกัน ผมขอย้ำเลยว่า

ไม่มีเรื่องของแอลกอฮอลเข้ามาเกี่ยวข้องแม้แต่นิดเดียว พอตกดึก เรื่องที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นจริงๆครับ ผมและชาติเจ้าของห้อง นอนอยู่บนเตียงนะครับ แต่เพื่อนอีก 3 คนที่เหลือหยิบฟูกมาปูอยู่ข้างๆเตียง เรียกว่าทุกคนนอนรวมกันนั่นแหละครับ ตกดึกเวลาตีเท่าไหร่ หรือเวลาอะไร ผมไม่แน่ใจ แต่มารู้สึกตัวอีกที รู้สึกว่าน้ำที่นอนอยู่บนฟูกข้างเตียงนั้นจู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นมา แล้วก็เดินดุ่มๆออกไปเปิดประตูห้อง เดินหายออกไปข้างนอกไปเฉยๆ

ตอนนั้นผมก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าน้ำอาจจะหิว เลยเดินลงไปร้านสะดวกซื้อข้างล่าง อาจจะออกไปหาอะไรกิน แต่จู่ๆเพื่อนของผมที่ชื่อว่าคม คมก็คือคนที่บอกน้ำตอนที่ทัดดอกไม้ว่า “สวย เข้ากันดี” นั่นแหละครับ

อยู่ดีๆคมก็กระโดดผึง ลุกพรวดพราดขึ้นมาจากฟูกวิ่งไปที่กระเป๋าของตัวเอง รื้ออะไรอยู่สักอย่าง ระหว่างที่รื้ออยู่นั้น คมก็หันมาที่ผม เรียกชื่อผม บอกตะโกนดังลั่นว่า “เปิดไฟ!!! เปิดไฟห้องหน่อย!!!”  ตอนนั้นผมตกใจมาก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมก็เลยหันไปปลุกชาติ เพื่อนที่เป็นเจ้าของห้องที่นอนอยู่ข้างๆบนเตียงเดียวกับผม 

แต่เมื่อผมหันไปหาชาติ ผมก็ต้องตกใจยิ่งกว่าเดิม เพราะภาพที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าของผมก็คือ ชาติกำลังนอนลืมตา พนมมือ มองหันหน้ามาทางผม แต่ว่าสิ่งที่ทำให้ผมกลัวที่สุดก็คือ ตาดำไม่มีครับ มีแต่ตาขาว ผมตกใจมาก ผงะถอยตกลงมาจากเตียง สะดุดเอาขาเพื่อนอีกคนหนึ่งที่กำลังนอนหลับอยู่ เพื่อนคนนั้นก็้เลยตกใจตื่นตาม เห็นผมกับคมกำลังโวยวายกันอยู่ ก็เลยรีบวิ่งไปเปิดไฟ 

พอทั้งห้องสว่างไปด้วยไฟแล้ว คมก็เอาของสิ่งหนึ่งที่ไปหยิบมาจากกระเป๋าหิ้วของเขา เป็นพระเครื่องที่มีสร้อยห้อยอยู่ คมรีบเอาสร้อยพระนั้นมาวางบนหน้าอกของชาติที่กำลังนอนพนมมืออยู่ในขณะนี้

สักพักหนึ่งชาติก็เริ่มรู้สึกตัวขึ้น ลุกขึ้นมานั่งหอบใหญ่เลยครับ ทั้งตัวเหงื่อแตกพลั่ก เพื่อนอีกคนซึ่งผมสะดุดขาตอนตกเตียงทำให้เขาตื่นนั้นก็ได้แต่ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ผมตอบอะไรไม่ถูก พูดอะไรไม่ออก แล้วเพื่อนคนนั้นก็ถามอีกหนึ่งประโยคคือ “แล้วน้ำล่ะ น้ำหายไปไหน ทำไมพวกเราเหลือกันแค่ 4 คน” 

ขณะนั้นสติผมนึกถึงเพื่อน ก็เลยตอบไปว่า “ผมเห็น เปิดประตูออกไปข้างนอก น่าจะไปร้านสะดวกซื้อข้างล่างมั้ง” แล้วพวกเราทั้ง 4 คนก็เริ่มตั้งสติ นั่งคุยกันดีๆว่าเกิดอะไรขึ้น คมเป็นคนเล่าเป็นคนแรก 

คมเล่าว่าขณะที่คมกำลังหลับอยู่ดีๆนั้นก็ฝันเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่สไบสีขาวอ่อนๆ เดินเข้ามาหา แล้วก็มายืนรำ คมก็เลยถามในฝันว่า “มาทำไม” ผู้หญิงคนนั้นก็หยุดรำ แล้วเดินตรงมาที่ฟูก ทิ้งตัวนั่งลงพร้อมกับกระซิบข้างๆหูว่า “ชั้นจะมาหลอกแก” แค่นั้นแหละคมตกใจถึงกับสะดุ้งตื่น รีบวิ่งไปหยิบพระ แล้วก็โวยวายเรียกชื่อผมจนผมตื่น เหตุการณ์ก็ต่อเนื่องมาจนถึงตอนนี้แหละครับ 

ส่วนชาติเพื่อนที่เป็นเจ้าของห้อง ยังจำได้ใช่ไหมครับ ชาติเป็นคนที่ทักให้น้ำบอกว่าอย่าหยิบของเขามาเลย ไม่ใช่ของเรา  ก็เริ่มเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น

ชาติบอกว่า ชาติรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลาแต่ว่าขยับตัวไม่ได้ ตอนที่น้ำลุกพรวดพราดขึ้นมาจากฟูกชาติเห็นตลอด ชาติบอกว่าเห็นน้ำเดินตามใครไปไม่รู้ เป็นเงาดำๆ ตะคุ่มๆ แล้วก็เห็นคมลุกกระโดดขึ้นมาจากฟูก ไปที่กระเป๋าพร้อมกับร้องโวยวาย แล้วก็เห็นผมหันไปหาชาติ แล้วก็ตกใจสะดุดลงจากเตียง ชาติเห็นทุกอย่าง รู้สึกทุกอย่าง แต่ขยับตัวไม่ได้ พูดก็พูดไม่ออก จนคมเอาสร้อยพระมาวางบนหน้าอก ทุกอย่างเลยค่อยๆคลายลงมาได้  

ขณะนั้นพวกเราทุกคนกำลังช็อคกับสิ่งที่เกิดขึ้น นึกไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น  จู่ๆก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เป็นเสียงเรียกของพี่ข้างห้องครับ พวกเราทุกคนตื่นจากภวังค์ รวมตัวเดินไปเปิดประตูพร้อมๆกัน ภาพที่เห็นอยู่นอกประตูคือน้ำครับ เพื่อนของพวกเราอยู่ในอาการสะลึมสะลือ โดยมีพี่ข้างห้องและแฟนของพี่เขาประคองน้ำอยู่ พวกเราตกใจกับภาพนั้นมาก ถามว่าเกิดอะไรขึ้น พี่ข้างห้องก็เล่าว่า

พอดีพี่กับแฟนพึ่งกลับมาจากไปเที่ยว เห็นน้ำยืนตั้งท่ารำอยู่หน้าห้อง ในความคิดแวบแรก พี่คิดว่าพวกผมแกล้งเล่นอะไรกันรึเปล่า พี่เขาก็เลยเดินเข้ามาทัก น้ำก็หันมายิ้มให้กับพี่แล้วก็ฟุบลงไปเลย พี่ทั้ง 2 คนก็เลยประคองน้ำเอาไว้แล้วเคาะประตูเรียกพวกเรานี่แหละครับ

พอพี่ทั้ง 2 คนเล่าจบ พวกเรา 4 คนที่ยืนอยู่ในห้องขนลุกซู่เลย พวกเราก็เลยเรียกพี่ทั้ง 2 คนเข้ามานั่งคุยในห้องก่อน แล้วก็เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฟัง แฟนของพี่ข้างห้องก็ทันขึ้นมาว่า “ไปเอาอะไรมาเข้าห้องรึเปล่า” เราก็หากันทั่วห้องเลยครับ แต่สิ่งที่เจอก็คือดอกไม้นั่นแหละครับ ดอกลั่นทมที่น้ำเก็บมาจากข้างกำแพงวัด ดอกลั่นทมดอกนั้นวางอยู่ข้างหมอนของน้ำ

พี่ทั้ง 2 คนก็เลยบอกว่าถ้าเอาไปคืนไม่ได้ ก็ให้เอาไปวางไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ในวัด แล้วขอขมาซะ คืนนั้นพวกเราก็ไม่มีใครได้นอนอีกเลย รอจนเช้าแล้วก็นำดอกไม้ไปวางไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่วัดแห่งหนึ่ง สิ่งที่พวกเราทุกคนได้ประสพมาอาจจะเป็นวิญญาณที่อยู่กับต้นไม้ต้นนั้น แล้วไม่ต้องการให้ใครหยิบของของเขาไปนั่นเองครับ เรื่องราวทั้งหมดก็จบลงเพียงเท่านี้…..

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here