Home กระทู้ผีพันทิป เค้าว่ามันเป็นปอบ

เค้าว่ามันเป็นปอบ

เค้าว่ามันเป็นปอบ
เค้าว่ามันเป็นปอบ

อรต้องอธิบายก่อนนะคะ เมื่อก่อนตอนช่วง 10-11 ขวบ เราอยู่คนละที่กับพ่อ เพราะพ่อไปมีครอบครัวใหม่ที่ จังหวัดเลย เราอยู่กรุงเทพ ช่วงปิดเทอมย่าจะพาไปหาพ่อ 

มีช่วงปิดเทอมนึง พ่อส่งโทรเลขมาบอกว่า อย่าขึ้นไปนะ ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แล้วย่าก็มาเล่าให้ฟังว่า พ่อโทรเลขมาบอกว่าที่บ้านนู้นมีผีปอบอาละวาด เขากำลังตามจับกันอยู่ มีคนและสัตว์ใหญ่ตาย เขามีการตีฆ้องตอนกลางคืน ให้อมใบมีดโกนไว้ที่ลิ้น ใครไม่อมแสดงว่าเป็นผีปอบแน่ 

ทีนี้มีคุณยายอยู่ท่านนึง แก่มากแล้ว น่าจะอายุ 70-80 เขาไม่ยอมอม  บ้านเขาจะอยู่ห่างไกลจากบ้านคนอื่นมาก แกวิ่งหนี แกวิ่งเร็วมาก ไม่เหมือนคนที่มีอายุเยอะ มีชายฉรรก์วิ่งตาม ก็วิ่งไม่ทัน จนแกล้มเอง พวกผู้ชายไปถึง เขาบอกว่าศwแกเหมือนตายมานานแล้ว ศพแห้งจนหนังติดกระดูกแล้ว 

คือเราฟัง มันดูไม่น่าเชื่อ สมัยนี้แล้วมันไม่น่าจะเป็นไปได้ แต่ด้วยความเป็นเด็กเราก็จะพูดอะไรมากไม่ได้ จากนั้นคุณพ่อก็ส่งโทรเลขมาอีก บอกให้ขึ้นไปได้แล้ว ขึ้นไปพวกน้าๆก็มาคุยเรื่องนี้อีก เราคิดว่าเขาหลอกให้เรากลัว 

ด้วยความปากดี เราก็พูดออกไปว่า  มาเลย คืนนี้ มาเลย ต้องอธิบายก่อนว่าไปรอบนี้คุณพ่อปลูกบ้านใหม่ สมัยนั้นน้ำประปาก็ไม่มี ไฟฟ้าก็ไม่มี พ่อปลูกบ้านเป็นไม้ไผ่ทั้งหลัง ทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า แล้วก็จะกั้นกลางแต่ไม่สูงมาก ถ้ายืนก็จะมองเห็นกันได้ ประตูจะเป็นไม้ไผ่ ไม่มีกลอน เอาแค่โซ่คล้องไว้เฉยๆ อรจะนอนกับคุณย่า พ่อก็จะนอนกับครอบครัวของเขาไป คุณย่าแกจะชอบสวดมนต์ตอนกลางคืน เราก็ไม่ได้สนใจ ก็นอน แถวนั้นเขาจะนอนกันเร็ว ทุ่มสองทุ่มก็ปิดบ้านกันเงียบแล้ว 

คืนนั้นนอนไม่หลับเลย พลิกไปพลิกมา คลุมโปง สักพักจำไม่ได้ว่าดึกแค่ไหนแล้ว ก็เปิดโปงขึ้นมา มองไปหน้าประตูซึ้งห่างไปแค่เมตรเดียว เห็นเป็นผู้หญิงสูงเท่าประตูเลยยืนอยู่หลังประตู ใส่เสื้อม่อฮ้อม ด้วยความที่เขาเป็นคนสูง ผ้าถุงจากไซส์ปกติ ก็ลอยขึ้นมาจากตาตุ่ม ไฟจะมีอยู่ดวงเดียวตรงหน้าห้อง เท่ากับว่าในห้องจะมืด หน้าห้องจะสว่างเห็นชัด 

ด้วยความเป็นเด็กก็ไม่ได้คิดอะไร หลับตาไปลืมตาขึ้นมาอีกครั้งก็ยังเจออยู่ ก็คิดว่าเป็นโจร ก็เรียก ย่าๆ ใครมาอยู่ตรงหน้าประตูเราไม่รู้ โจรหรือเปล่า พยายามพูดเบาๆที่สุด ย่าเขาก็ผงกหัวขึ้นมาดู ก็บอกไหนไม่เห็นมีเลย แต่เรายังเห็นอยู่ เลยตัดสินใจเขย่าย่า คือย่าเป็นคนที่ความรู้สึกไวมาก แต่วันนั้นเขย่าแกจนแกตัวโยกไปโยกมา ก็ยังไม่ตื่น 

เราก็เริ่มเพ่งเริ่มมอง เริ่มคิดไปต่างๆนาๆ แล้วก็นึกถึงเรื่องที่พูดไปเมื่อเย็น ว่าไปท้าทายเขาไว้ เท่านั้นแหละ เขาก็เอามือจับประตูเขย่า กึกๆๆๆ คือมันโยกดังทั้งบ้านเลย เราก็ตกใจเรียกย่าอีก แต่ไม่มีใครรู้สึกอะไรเลย คือตอนนั้นรู้แล้วว่า ผีแน่นอนละ เราก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนั้นกลัวมาก ก็ลุกขึ้นนั่งหลังติดผนังรอดูว่าเขาจะทำอะไรต่อ เขาเขย่าอยู่นานเลยนะ จนไก่ขัน สมัยก่อนไก่จะขันเร็วมาก ตี3ตี4 ไก่จะขันละ 

พอไก่ขัน เขาหยุด แล้วเขาก็มองขึ้นไปบนฟ้า แล้วก็ลงมามองเรา แล้วก็มองฟ้าอีกทีนึง แล้วเขาก็เขย่าต่อ กึกๆๆๆ แล้วโซ่ที่คล้องประตูไว้ก็ค่อยๆคลาย ค่อยๆคลาย แล้วไก่ก็ขันอีกครั้งที่ 2 เขาก็มองฟ้าอีก แล้วเขย่าต่ออีก จนโซ่ที่พันไว้มันเหลือแค่ข้อเดียว แล้วไก่ก็ขันอีกเป็นครั้งที่ 3 เขาก็มองเรา แล้วเขย่าใหญ่เลย แล้วก็หายฟุบไป แล้วอรก็สลบไปเลย 3 วัน ฟื้นมาอีกที ไปอยู่บ้านหมอธรรม เขาให้กินไข่ต้ม กินให้เยอะที่สุด กินจนอ้วก 

แล้วเขาก็เล่าให้ฟังว่า หลังจากที่อรสลบไป คุณพ่อต้องไปเรียกจิตที่ทาง 3 แพร่ง 4 แพร่งตอนเที่ยงคืน เขาไปกันเยอะ เขาค่อยๆจุดเทียน แล้วร้องเรียกตลอดทางที่กลับมา 

หลังจากที่อรตื่นขึ้นมา แล้วเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้คนอื่ฟัง คนในหมู่บ้านเขาบอกเป็นเสียงด้วยกันว่ามันคือปอบ หลังจากที่คุณยายคนนั้นตายแล้ว ทางหมอธรรมเขาก็เหมือนให้เจ้าป่า เจ้าเขาไปดึงวิญญาณนี้กลับไป แต่เราไปท้าทาย เขาก็เลยจะมาเอาเราไปค่ะ หมอธรรมยังบอกอีกว่า ถ้าเกิดโซ่มันหลุด แล้วไก่ไม่ขัน จะต้องตายแน่ ๆ  ยังไงก็ไม่รอด

ขอบคุณที่มาพันทิป

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here