เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แม่ของคุณปุ้ยนั้นเล่าให้คุณปุ้ยฟัง เรื่องเกิดขึ้นเมื่อ 50 ปีที่แล้วที่จังหวัดนครศรีธรรมราช ในสมัยนั้นที่บ้านแม่ของคุณปุ้ยนั้นจะเป็นบ้านที่เป็นสวนผลไม้ ตอนนั้นแม่คุณปุ้ยนั้นอายุประมาณ 10 ขวบ และทีนี้ก็มีน้าสาวของแม่ ชื่อ น้าขวัญ อายุ 40 กว่า แกกลับมาจากกรุงเทพ แล้วก็พาครอบครัวกลับมาด้วยทั้งหมด ส่วนแฟนน้าขวัญชื่อ น้าศักดิ์ มีลูกอีก 2 คน ที่ต้องย้ายจากกรุงเทพกลับมาอยู่ที่นี่ก็เพราะว่า ลูกชายแกที่อายุ 7 บวบนั้นสุขภาพไม่ดี เป็นเด็กที่ร่างกายอ่อนแอ ก็เลยจะพามาอยู่บ้านนอกที่มีอากาศสดชื่น คราวนี้พอมาถึงก็ต้องหาที่ทางเพื่อที่จะปลูกบ้าน คราวนี้ตาของคุณปุ้ย แกก็ให้ไปหาพื้นที่ตรงไหนก็ได้ ไปลองหาๆดู ทั้งน้าศักดิ์และน้าขวัญก็ออกไปหาที่ ก็ไปเจอดงกล้วย กะว่าจะเอาตรงนี้แหละ พื้นที่มันโอเคดี โปร่งๆ โล่งๆ
ผ่านไปซักวัน 2 วัน น้าทั้งสองคนก็ออกไปถางหญ้าตรงบริเวณนั้น รวมทั้งแม่ของคุณปุ้ยก็ไปช่วยด้วย คราวนี้ก็ไปเจอศาลเก่าๆ มีรุปปั้นคนแก่อยู่ด้านใน ต้องบอกก่อนว่า น้าศักดิ์ แกเป็นคนในเมือง แกไม่เชื่อเรื่องอะไรพวกนี้เลย ทีนี้พอน้าศักดิ์เห็นศาลปุ๊ป ก็ถามว่านี่ศาลอะไร น้าขวัญก็บอกศาลเจ้าที่แหละ น้าศักดิ์ก็หัวเราะ แล้วพูดว่า เชื่อเรื่องพวกนี้ด้วยหรอ ถ้าเกิดเจ้าที่มันมีจริง ก็คงจะขอหวยรวยกันไปหมดแล้ว ไม่ต้องมาทำสวนกันอย่างงี้หรอก
แล้วอยู่ ๆ น้าศักดิ์ก็เดินไปที่ศาลแล้วก็เอาตีนเขี่ยๆศาล น้าขวัญก็บอกว่า อย่าไปทำ ยกมือไหว้ขอเขา เรามาอยู่ที่เขา น้าศักดิ์ก็ตอบกลับมาว่า จะไปขอเขาทำไม ที่ก็เป็นที่เรา น้าขวัญแกก็เตือนว่า ยังไงก็เชื่อหน่อย มาอยู่บ้านนอก เราไม่เห็น ก็อย่าไปลบหลู่เขา
ในคืนแรก หลังจากที่แกเอาขาไปเตะศาล น้าศักดิ์ฝันว่าเห็นคนแก่ใส่ชุดนุ่งขาวห่มขาว หน้าตาโกรธ ยืนอยู่ในดงกล้วย พอแกตื่นมาแกก็มาเล่าให้คนในบ้านฟัง น้าขวัญก็บอกว่า นั่นไง ไปขอขมาซะ แต่น้าศักดิ์ก็ไม่อยากทำหรอก แต่ด้วยความที่พ่อตาบังคับก็ไปทำซะหน่อย ก็คือไปทำแบบไม่เต็มใจไปจุดธูปไปไหว้ขอขมา
และในคืนนั้น ลูกน้าศักดิ์คนเล็กที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรง โดนผีเข้า ตัวร้อนเป็นไข้ แล้วเพ้อพูดว่า มึงทำกู มึงลบหลู่กู หลับตาแล้วก็พูดไป น้าขวัญก็พอจะรู้แล้วว่าโดนผีเข้าก็เลยจะพาไปวัด แต่ทางน้าศักดิ์ไม่ให้ไป บอกว่าลูกเป็นไข้จะพาไปหาพระทำไม ก็เลยพาไปอนามัย ลูกแกก็เพ้อไปตลอดทาง พอไปหาหมอ หมอก็ให้ยา พอกลับมาก็ยังไม่หาย เป็นอยู่แบบนี้ 2 -3 วัน จนอาการเริ่มหนัก จนลูกแกลุกขึ้นไม่ได้ นอนอยู่กับที่เลย คนในบ้านก็คุยกันในบ้านว่า เราขอขมาแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมเขาถึงยังไม่หยุด
และคืนถัดมา จะเป็นคืนที่หนักที่สุด ก็คือลูกแกที่อยู่ในห้องตะโกนลั่นเลย แล้วลิ้นห้อยออกมา และตาถลนออกมา แม่คุณปุ้ยบอกว่า ลิ้นนี่ยาวถึงหน้าอกเลย จากเด็กที่นอนเป็นไข้หนักจนลุกไม่ไหว แต่กลับลุกขึ้นมาตะโกนโวยวาย และชี้หน้าแล้วพูดว่า พวกมึงทำให้กูอยู่ไม่ได้ กูก็จะทำให้พวกมึงอยู่ไม่ได้ จนสุดท้าย ไม่มีใครกล้าเข้าอุ้มเด็กไปที่วัด จนต้องให้น้าศักดิ์ไปนิมนต์พระ แล้วก็ปิดประตูหน้าห้องไว้ โดยที่แม่ของคุณปุ้ยเป็นคนเฝ้าอยู่หน้าห้อง และด้วยความที่บ้านสมัยก่อนจะเป็นบ้านไม้ ประตูก็จะมีช่อง แล้วแม่ของคุณปุ้ยนั้นก็มองลอดช่องผ่านเข้าไป
สิ่งที่แม่เห็นก็คือเด็กคนนี้ยังตวัดลิ้นไปมา เหมือนคลั่ง และมีเสียงร้อง แล้วก็หัวเราะเหมือนสะใจ พอแม่เห็นปุ๊ปแม่ก็วิ่งออกมาเลย แม่ไม่กล้าเฝ้าแล้ว และก็มีเสียงออกมาจากในห้องว่า มึงไม่ต้องนิมนต์พระมาหรอก ลูกมึงอ่ะตายแล้วๆ ตายมา 2 วันแล้ว ในเมื่อมึงทำให้กูอยู่ไม่ได้ กูก็จะทำให้มึงอยู่ไม่ได้ พอพระสวดก็เริ่มสงบลง ประมาณว่า เหมือนเขาหัวเราะๆ แล้วก็หงายท้องลงไปเลย แปปเดียว ก็มีกลิ่นเหม็นเลย เพราะว่าเด็กตายจริงๆ
แล้วพอทำพิธีศพของลูกของน้าศักดิ์เสร็จ น้าศักดิ์ก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังว่า วันที่ไปขอขมา ซึ่งพอขอขมาเสร็จ และพอแยกย้ายกันแล้ว น้าศักดิ์แกก็วนกลับมาคนเดียว แล้วแกทำเรื่องที่ไม่น่าทำมากก็คือ แกท้า ด้วยความที่แกไม่เชื่อ เลยพูดท้าไปว่า เห้ย มีจริงเหรอ เมื่อคืนเข้าฝันกูหรอ ถ้าแน่จริงคืนนี้มึงมาอีกนะ แล้วแกก็ฉี่ใส่ศาลเลย
แล้วในคืนนั้นลูกแกก็ไม่สบายแล้วเพ้อจนต้องไปอนามัย และอีกวันถัดมา ด้วยความที่น้าศักดิ์เขาไม่เชื่ออีกแล้ว แกก็ไปที่ศาลพร้อมกับถือขวานไปด้วย แล้วน้าศักดิ์ก็พังศาลด้วยขวานที่เอาไปแล้วก็พูดว่า มึงทำลูกกูหรอ ถ้ามึงไม่หยุด กูจะเอามึงหนักกว่านี้ ถ้ากูอยู่ไม่ได้ มึงก็อยู่ไม่ได้ และก็พังศาลซะกระจุยเลย แล้วคืนนั้นลูกของน้าศักดิ์ก็เสียชีวิต ทางบ้านก็เลยไปสร้างศาลให้ใหม่ แต่ว่าต้องให้น้าศักดิ์นั้นกลับกรุงเทพไปก่อน เพราะว่ามีคนเห็น ตาแก่คนนี้ มาอยู่หน้าบ้านทุกวันเลย คือยังไงก็ไม่ยอม ยังไงก็จะทำให้อยู่ไม่ได้ สุดท้ายน้าศักดิ์ก็ต้องกลับกรุงเทพทันทีเลย แล้วพอไปถึงกรุงเทพหลังจากนั้นไม่นาน จากที่น้าศักดิ์เป็นคนที่แข็งแรง แต่ว่ากลายเป็นคนอ่อนแอไม่มีเรี่ยวไม่มีแรงไปซะเฉยๆ ทำอะไรไม่ได้ จากนั้นไม่นานแกเสียชีวิตลง
ที่มาพันทิปและเดอะช็อค23