คลังหลอน
สีผึ้งมหาเสน่ห์ พูดกับใคร คนนั้นจะรักจะหลงมึงและเชื่อมึงทุกอย่าง
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับต่อและนนท์ ต่อเป็นเด็กหนุ่มที่อาศัยอยู่ในจังหวัดอุดรธานี หลังเกณฑ์ทหารต่อก็บวชเรียน 1 พรรษาและสึกออกมา ต่อไม่ได้มีอาชีพอะไร เป็นเด็กต่างจังหวัดธรรมดา ทำงานรับจ้างทั่วไป ช่วยเหลือพ่อแม่
ต่ออยากเข้ามาทำงานในกรุงเทพ พยายามหางานที่รับวุฒิ ม.6 ซึ่งค่อนข้างจะหายาก จะมีก็แค่งานพนักงานทั่วไป เช่น พนักงานเซเว่น รับจ้างทั่วไป ซึ่งงานที่รับสมัครนั้นไม่ใช่งานที่ต่อใฝ่ฝัน ต่อเปิดหางานในเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาเจอเพื่อนคนนึงอยู่คนละอำเภอแต่เคยเรียนมาด้วยกันตอนมัธยม เพื่อนคนนี้ชื่อว่า นนท์ ต่อจึงทักไปหานนท์
ต่อ : นนท์กูเห็นมึงแต่งตัวดี...
คำสัญญาจากแฟนเก่า …วิญญาณรัก(ผี)แฟนเก่า
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อ 12 ปีก่อน เราชื่อจิน ตอนนั้นเราเคยมีแฟนและมีลูกด้วยกัน แต่เค้าเลิกกับเราไปตั้งแต่ลูกเราอายุได้ประมาณขวบเดียว
พอเลิกกลับแฟนเก่า ก็มาเจอผู้ชายคนนึง ชื่อ บาส ซึ่งตอนนั้นเค้าเรียนอยู่ ม.กรุงเทพ ปีสุดท้าย เราอายุมากกว่าเค้า เวลาเค้าเลิกเรียน เค้าจะคอยไปรับไปส่ง หรือบางเวลาเค้าก็พาเราไปรับลูกที่เนอสเซอรี่
แต่เราคบกันได้ไม่นาน สุดท้ายบาสก็มาบอกกับเราว่าจะกลับไปคบกับแฟนเก่าที่เรียนมหาลัยมาเดียวกันและ ณ วันนี้ที่แฟนเก่าเค้ากลับมา ผู้หญิงคนนั้นโทรกลับมาบอกเราว่า “เออเนี่ย เค้าอยู่ด้วยกันแล้วนะ”
เราก็บอกว่า “อ่อโอเคค่ะ ตามสบาย...
ไอ้นู วิญญาณ…ผีเร่ร่อน ตอนจบ
ทั้งสามสาว ได้ยินเหมือนกันคือคำว่า ....". สร้อย" เป็นเสียงที่เยือกเย็นมากกก ใครได้ยินต้องชวนขนลุกจริงๆ
"สร้อยยยยย... สร้อยยยยย...
คืนนั้นทั้งคืน สามสาว อันมี ไหม/แป้ง/เนียน ต้องนอนคลุมโปงเบียดกันอยู่จนแจ้ง ยิ่งเนียนด้วยแล้วกลัวจนไข้ขึ้น เพราะทั้งสามคิดว่าต้องเป็นผีของไอ้นูแน่ๆ เพราะเป็นเสียงของผู้ชาย ที่พูดคำว่า "สร้อย" ทั้งที่ไม่มีใครชื่อสร้อยเลย
พอรุ่งเช้า เป็นวันหยุด ทั้งหมดนัดรวมพลกันทันที ที่ใต้ต้นจามจุรี(ต้นฉำฉา)อันร่มรื่น ที่สูงใหญ่ แผ่กิ่งก้านสาขา ให้ร่มเงาริมสนาม...
ไอ้นู ผีเร่ร่อน
ไหม : โธ่เอ๋ย! ไอ้นู แกไม่น่าจะอายุสั้นแบบนี้เลยนะ ชั้นเคยบอกแกหลายครั้งแล้ว ว่าให้ลดความเฮ้วของแกลงบ้าง แกไม่เคยเชื่อชั้นเลย แล้วสุดท้ายเป็นไง... ฮือๆๆ ไอ้นู..
เป็นเพราะไอ้ยศแท้ๆเลย จะให้มันยืมรถไปขี่ทำไม รู้ๆอยู่ว่าไอ้นูมันเป็นคนใจร้อนขนาดไหน
แป้ง : อย่าเสียใจไปเลยนะแก ไอ้นูมันพ้นทุกข์ไปแล้ว เหลือแต่พวกเรานี่ล่ะ ต้องสู้กันต่อไป จะไปโทษไอ้ยศมันก็ไม่ถูกนะแก ชั้นล่ะ สงสารแม่ไอ้นูจริงๆเล้ย
ไหนไอ้นูจะต้องมาตายเพราะความประมาทคึกคะนอง ไหนยังจะต้องหาเงินมาชดใช้ค่ารถเครื่อง ของไอ้ยศอีก ตัวเองไม่มีรถขี่...
เจอผีผู้หญิงวิ่งตาม ที่ซุ่มกาแฟบางแสน
เรื่องนี้เกิดขึ้นประมาณ 4-5 ปีที่แล้วที่บางแสน ที่สี่แยกไฟแดงแหลมแท่น ติดกับโรงเรียนแห่งหนึ่ง จะมีซุ้มกาแฟโบราณอยู่ แม่ค้าจะมาเปิดร้านราวๆ ตี 5 ของทุกวันขายจนถึงเย็น
ข้างซุ้มกาแฟก็จะมีโต๊ะหินอ่อนชุดหนึ่งไว้ให้ลูกค้านั่งกิน มีต้นไม้ใหญ่ 2 ต้น และป่าหญ้ารกๆ ที่ตรงนี้ช่วงดึกๆ จะดูเปลี่ยวและน่ากลัว แต่กลุ่มเด็กแว๊นมักจะชอบแวะมานั่งกินเบียร์กัน
แล้วคืนหนึ่งก็ได้เกิดเหตุการณ์สยองขึ้นที่นี่ คือมีแก๊งค์วัยรุ่นพาผู้หญิงคนหนึ่งมานั่งกินเบียร์ตอนกลางคืน แล้วก็รุมข่มขืนผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงก็เหมือนจะขัดขืนจึงถูกฆ่าตาย
จากนั้นแก๊งค์วัยรุ่นกลุ่มนี้ก็เอาศพของผู้หญิงไปไว้หลังซุ้มกาแฟ ในลักษณะนั่งบนถังน้ำแข็งแล้วเอาเชือกรัดคอ อำพรางว่าเป็นการผูกคอตาย..
และช่วงตี 4 กว่าๆ...
เชื่อกูหรือยัง “นั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ เห็นผู้หญิงโดดตึงลงมาต่อหน้า 2 รอบ”
ย้อนไปในสมัยเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ผมมีกลุ่มเพื่อนที่สนิทกันอยู่ห้าคน มีผม (ชื่อชาติ) เคน แปด เหลิม และนัท แต่นัทผมจะขอตัดออกไปก่อน เพราะเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้
เรื่องนี้เกิดขึ้นกับ เหลิม เพื่อนรักของผม เหลิม ทำงานอยู่ที่มูลนิธิแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนครศรีธรรมราช ทำหน้าที่กับทุกอย่าง แม้กระทั่งเก็บศพผู้เสียชีวิตในอุบัติเหตุต่างๆ เหลิม เป็นคนที่ไม่กลัวศพ แต่กลัวผี
วันนั้นพวกเราไปเที่ยวพักค้างคืนกันที่ต่างจังหวัด ตกเย็นเราก็มานั่งดื่มกิน คุยกันตามประสาวัยรุ่น...