กระทู้(ผี)เขย่าขวัญ

เรื่องราวนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง  แต่คงต้องย้อนหลังไปเมื่อประมาณสามสิบกว่าปีก่อน  เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัวนึงที่ได้ไปซื้อบ้านมือสองอยู่  แล้วปรากฎว่าเจอเรื่องอาถรรพ์มากมาย  เขาจึงได้ให้ อ.แบงค์  (ผู้เล่าเรื่อง) ไปช่วยดู..   โดยระหว่างนั้น อ.แบงค์ ยังได้พบเจอเรื่องราวสยองขวัญมากมายในบ้านหลังนี้  ต่อมาจึงได้นำมาเขียนลงในเว็บพันทิปและลงเฟซบุ๊คของเขาเอง หลังจากเรื่องราวนี้ดังขึ้นมา  ก็มีค่ายหนังนำบทไปสร้าง  ใช้ชื่อเรื่องว่า  ( My House บ้านขังวิญญาณ )  ที่นำมาจากเรื่องจริง ของ อ.แบงค์ ที่ช่วยเหลือลูกศิษย์  ซึ่งโดนวิญญาณร้ายตามรังควานในบ้านหลังหนึ่ง  ต่อมามีหลายท่านอยากรู้ว่าบ้านหลังนี้มีอยู่จริงไหม  ...

ในใจก็คิดว่าถ้ากลับไปเอาอีกกล่องตอนนี้ก็คงจะกลับมาไม่ทันแน่  “อีออมด่ากูแน่” แล้วพวกหลีดที่ทำผมเสร็จแล้ว ก็มารอแต่งหน้ากันแล้วด้วย จนมีเด็กอีกคนนึงถามว่า “อาจารย์จะแต่งหน้าได้หรือยังคะ” ผมก็เลยบอกไปว่า “จ้า ๆ นั่งรอไปก่อนนะ”  ผมหยิบกล่องเครื่องสำอางขึ้นมาวาง นั่งทำใจอยู่พักนึง จะเอายังไงดีวะ แล้วเด็กคนเดิมก็ถามอีกว่า “อาจารย์ทำไมต้องเอาเชือกมัดกล่องไว้ด้วยล่ะ” ผมก็เลยตอบไปว่า “กล่องมันเก่าแล้ว ตัวล็อคมันไม่ค่อยดี เดี๋ยวฝามันเปิด แล้วเครื่องสำอางพังหมด อาจารย์ก็เลยต้องเอาเชือกมัดไว้”  “เอาวะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ช่างแม่งมันเถอะวะ ตั้งแต่ซื้อมายังไม่เคยใช้เลย งานนี้เป็นงานแรกแล้วกัน”  ผมใช้มีดตัดสายสินออก...

เรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2551 เป็นเหตุการณ์ที่ครูธรณ์จำได้ไม่มีวันลืม ช่วงแรก ๆ ของการเป็นคูร ครูธรณ์สอนอยู่โรงเรียนเอกชนในกรุงเทพฯมาหลายที่ เงินเดือนเยอะก็จริงแต่ไม่ค่อยมั่นคง จึงอยากสอบบรรจุเป็นข้าราชการครู  ครูธรณ์ตั้งใจขวนขวายสอบอยู่ไม่นาน จนในที่สุดก็สอบติดสมใจหวัง และได้มาบรรจุที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนนทบุรี  ครั้งแรกที่ครูธรณ์ได้มาประจำที่โรงเรียนนี้ ความคิดแรกเลยคือ นี่โรงเรียนติดกับจังหวัดกรุงเทพฯจริงๆหรือ  มันเหมือนอยู่คนละโลกกันเลย มีแต่ต้นธูป แอ่งน้ำ ต้นไม้ป่าละเมาะขึ้นเต็มไปหมด   การเดินทาง กว่าจะมาถึงที่โรงเรียน ผมต้องขึ้นรถตู้จากบางเขนมาลง และต่อรถอีกหลายต่อ ตอนนั้นในโรงเรียนจะมีอาคารเรียนที่เป็นตึก...

ย้อนไปเมื่อปลายปีที่แล้ว ผมกลับไปเยี่ยมแม่ที่ อ.อมก๋อย จ.เชียงใหม่ พร้อมพาเพื่อนไปด้วยอีก 5 คน ขับรถไป 2 คัน  ผมขับนำ คันแรกโดยมีเบลนั่งข้าง ๆ  และวิวนั่งข้างหลัง ส่วนคันที่สอง ต๋องเป็นคนขับและเพื่อนอีกสามคนเป็นผู้โดยสาร  พวกเราออกจาก กทม.สองทุ่มกว่าๆ เพราะผมไม่ชอบขับไปตอนกลางวันมันร้อนและรถก็เยอะ ด้วยเอารถไปสองคัน ก็ไม่ลืมพกวิทยุสื่อสารระยะสั้นหรือ ว.ไปด้วย ขณะขับรถก็ ว.เล่นกันระหว่างรถสองคัน กระทั่งตี...

คนเราทุกคน ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องมีครั้งแรกเสมอ เช่น พูดคำแรก ขี่จักรยานครั้งแรก เตะบอลครั้งแรก ตัวผมเองก็มีประสบการณ์ที่เรียกว่าเจอผีครั้งแรกเหมือนกัน  ย้อนกลับไปตอนที่ผมอายุ 7 ขวบ สาเหตุที่ทำให้ผมจำได้เป็นอย่างดี เพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่คุณย่าของผมเสียชีวิต ผมค่อนข้างสนิทกับคุณย่ามาก ทุกวันนี้ผมยังรู้สึกเสียใจอยู่เลย  ผมยังจำวันที่คุณย่าเสียชีวิตได้ เช้าวันนั้นคุณย่ายังมีชีวิตอยู่ แล้วมันเป็นวันหยุด ผมก็ไปเล่นกับเพื่อนๆ กลับมาอีกทีท่านก็เสียชีวิตแล้ว  ทางผู้ใหญ่คุยกันว่า จะจัดงานศพที่วัดใกล้บ้าน ครอบครัวผมจะมีกันพี่น้อง 3 คนพี่น้อง มีพี่คนโต พี่คนกลาง...

“พี่ เราจะแบ่งกันยังไงเนี่ย ให้มา 3 กล่อง ..พี่ได้ยินป่ะ ว่าเค้าบอกว่าให้แบ่งกันคนละกล่อง หรือเค้าเห็นเรามากัน 3 คนอะ?”  น้องนุ่นพูดแบบทีเล่นทีหยอก ไม่ได้คิดจริงจัง แต่ไอ้เราเนี่ยเริ่มคิดละ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น? วันนี้มีแต่คนถามอะไรแปลกๆ เริ่มเอาเรื่องโน้นมาปนเรื่องนี้ แต่ไม่ได้ปักใจกับเรื่องไหน แค่คิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ ก็เลยปล่อยผ่านไป พอส่งนุ่นเสร็จ เราก็เข้าบ้านทันที เก็บรถเก็บของเรียบร้อยแล้ว กะว่าจะเข้าไลน์กลุ่มหมู่บ้าน เพื่อสั่งอาหารมากิน เพราะในไลน์กรุ๊ปจะมีคนในหมู่บ้านขายอาหารตามสั่งอยู่ (ลืมบอกไป...