แอบมอง

มีอพาร์ทเม้นท์อยู่แห่งหนึ่ง จะมีอยู่ประมาณสี่ตึกไล่เรียงกัน ABCD แต่ละตึกจะห่างกันไม่มาก ระยะความห่างของตึกน่าจะราวๆห้าเมตร ทีนี้มันทำให้แต่ละห้องระหว่างตึกหันหน้าเข้าหากัน พอนึกภาพออกมั้ย ประมาณว่า หากเราไปยืนตรงนอกระเบียง เราก็จะมองเห็นระเบียงของอีกห้องนึงตึกที่อยู่ถัดไป แต่ละตึกก็มีประมาณห้าชั้น 

น่าจะพอนึกภาพอพาร์ทเม้นท์ทั่วไปออก จะมีประตูหนึ่งบานที่เปิดออกไปสู่ระเบียง แล้วข้างๆประตูก็จะเป็นหน้าต่างบานเกล็ด  แล้วเรื่องก็เกิดจากบานเกล็ดนี่แหละ

เพื่อนเป็นผู้หญิงอยู่ตัวคนเดียว มันก็รู้ว่าด้วยการที่ตึกหันหน้าหากันแบบนี้ จะทำอะไรก็มักไม่ค่อยสะดวก ก็จะคอยเอาผ้าม่านลงเสมอเวลาอยู่ในห้อง เวลาแก้ผ้าแต่งตัวอะไรจะได้ไม่มีคนเห็น 

แต่อยู่ๆมันก็รู้สึกว่ามีห้องฝั่งตรงข้ามแอบมองอยู่ตลอดเวลา ประมาณว่าคนเราจะมีเซ้นส์อะ ว่าถูกสายตาจ้องอยู่ที่ไหนซักที่ คืนหนึ่งหลังจากปิดไฟในห้องมืด ปิดประตูตรงระเบียง เอาม่านลงเรียบร้อยแล้ว มันก็แอบๆเปิดม่านแง้มดู ก็เป็นไปดังคาด เห็นสายตาคู่นึงแอบมองผ่านช่องบานเกล็ดออกมาจากห้องฝั่งตรงข้าม คือแม่งน่าโมโหไง เจอโรคจิตคอยแอบส่องเวลาทำนั่นทำนี่ในห้อง มันก็ตะโกนด่าออกไปดังๆ “แอบดูอะไรอะ โรคจิตเหรอ” จากนั้นซักพักก็แอบแง้มม่านไปดูอีก ก็ไม่เห็นมีสายตาลอดออกมาแอบมองแล้ว ก็เข้านอนไปปกติ 

แต่มันก็ไม่จบ ตลอดเวลาหลายวัน ก็รู้สึกว่าห้องตรงข้ามแอบมองอยู่ตลอดเวลา จนรู้สึกว่า กูไม่ไหวแล้ว เจอโรคจิตแอบส่องทุกวี่ทุกวันแบบนี้ ก็เลยไปแจ้งกับเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ให้จัดการ เจ้าของก็รับปากจะจัดการให้ แต่ก็อย่างว่า ทางเจ้าของเค้าก็คงกล้าๆกลัวๆที่จะไปกล่าวหาใครโดยไม่มีหลักฐาน ก็เลยอาจจะไม่ได้แจ้งไอ้เจ้าของห้องฝั่งตรงข้ามอะไร แล้วทีนี้ก็ไม่จบ มันก็เจอสายตาจ้องแอบมองอีกแล้ว จนสุดท้ายทนไม่ไหว ต้องแจ้งตำรวจว่าเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ไม่จัดการ ให้ตำรวจมาช่วยคุยกับเจ้าของให้จัดการให้หน่อย 

ตำรวจมาถึงก็คุยกับเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ว่ามีคนแจ้งความงี้ๆนะ รู้สึกไม่เป็นส่วนตัว รู้สึกถูกคุกคาม จนเจ้าของอพาร์ทเม้นท์ก็ไปเคาะห้องเพื่อแจ้งเจ้าของห้อง ก็มีตำรวจขึ้นไปด้วย แต่เคาะยังไงก็ไม่ยอมเปิดประตู บิดลูกบิดห้องก็ล็อคอยู่ เพื่อนก็โมโหบอกไม่ยอม ยังไงก็ต้องคุยให้รู้เรื่อง 

เคาะอยู่นานหลายสิบนาทีก็ไม่มีเสียงตอบรับ เหมือนเจ้าของห้องไม่กล้าเปิดประตูออกมา จนเพื่อนทนไม่ไหว ยังไงก็จะเอาเรื่องให้ได้ เลยบอกให้เจ้าของอพาร์ทเม้นท์ไขประตูเข้าไป เจ้าของก็เลยจำใจต้องไปเอากุญแจสำรองมา 

พอไขประตูห้องเข้าไป กลิ่นก็ตีสวนออกมา แล้วภาพที่เห็นก็คือ เจ้าของห้องผูกคอตายอยู่ตรงเหนือบานเกล็ดหน้าต่างตรงใกล้ๆประตูระเบียง !!

สรุปภาพที่เพื่อนเห็นคือ เจ้าของห้องนั้นผูกคอตาย แต่สายตามันมาอยู่พอดีกับตรงช่องบานเกล็ด ทำให้มองจากห้องฝั่งตรงข้าม เห็นเป็นสายตาว่ามีคนแอบมองออกมาจากห้องนั้น แต่ทำไมบางเวลาถึงไม่เห็น หนึ่งเพราะในห้องปิดไฟมืด สองคือ มีพัดลมเปิดเอาไว้สองตัวจ่อมาที่ศพ ทำให้ศพมีการหมุนได้ บางจังหวะศพก็หมุนไม่เอาสายตาไปที่บานเกล็ด และบางทีก็หมุนเอาสายตาไปส่องที่บานเกล็ดพอดี 

จากเหตุการณ์วันนั้น ช็อค จนต้องย้ายห้องหนี อยู่ไม่ได้ หลอน ตลอดเวลาที่คิดว่ามีคนแอบมอง นั่นคือสายตาของศพที่ผูกคอตาย !!

ป.ล. เรื่องนี้ฟังมาจากเดอะช็อค เป็นเรื่องที่ชอบ เพราะมันดูเรียลๆดี และแทบไม่ใช่เป็นเรื่องผี แต่ออกแนวเหตุการณ์หลอนๆ แล้วดันจำชื่อเรื่องไม่ได้ เลยเอามาพิมพ์เรียบเรียงให้อ่านใหม่โดยเกลาเนื้อหานิดหน่อย โดยแทนตัวละครหญิงคนนั้นด้วยคำว่าเพื่อนเพื่อให้มีอรรถรสเพิ่มขึ้น อยากให้อ่านอะไรแบบนี้เล่นกันตอนดึกๆ ใครเช่าอพาร์ทเม้นท์ที่มีตึกตรงข้ามลองหันออกไปมองเล่นแล้วกัน เผื่อมีสายตาใครแอบมองอยู่ …

ติดตามอ่านเรื่องเล่าผีต่อได้ที่ คลังหลอน