สยองท้องในรีสอร์ทหลอน

เรื่องที่หนูจะเล่าต่อไปนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาน 5 ปีที่เเล้ว หนูเเต่งงานกับสามีฝรั่งเป็นชาวสวีเดน ในขณะนั่นลูกชายคนโตอายุได้ 3 ขวบ คนเล็กในตั้งท้องได้ 3 เดือน…

หนูเป็นคนโคราชเเละสามีก็อยากอยู่เมืองไทย เลยตกลงกันว่าจะกลับมาอยู่โคราช เเต่สามีชอบความเป็นส่วนตัว เราเลยมองหาบ้านเช่าเเถวๆปากช่องคะ ไม่ไกลจากครอบครัวหนูเท่าไหร่  …

วันนึงเราขับรถผ่านรีสอร์ทเเห่งหนึ่ง ติดถนน ด้านหน้ามีเเค่ชื่อรีสอร์ท เราเลยเเวะเข้าไปถาม …เราขับรถเข้าไป สิ่งเเรกที่เราเห็นคือ ต้นยางสูงใหญ่ 2 ต้น มีธารน้ำไหล มีต้นไม้ ดอกไม้  เห็นกระรอกวิ่ง หนูบอกสามี ว่ารู้สึกชอบที่นี้มาก มันโอเค ถ้าครอบครัวเราจะอยู่ที่นี้

สักพักก็เเม่บ้านวิ่งมารับ พร้อมกับหมาประมาน 4-5 ตัว…เเม่บ้านถามว่า…”หาห้องพักหรอคะ?” หนูตอบ “ค่ะ” …

เเม่บ้านพาไปดูบ้านพักหลังนึง …เปิดประตูเข้าไป ข้างในจะมีห้องนอน 2 ห้อง มีห้องน้ำ มีห้องรับเเขกเเละห้องครัว ทุกอย่างครบพร้อมอยู่..หนูเเละสามี เรารุ้สึกชอบที่นี้ทันที..เราจึงตกลงทันที..ว่าจะอยู่ที่นี้

เมษายน 2017  หนูเเละสามีก็ได้ขนของย้ายเข้าบ้านพักรีสอร์ท  วันเเรกที่ย้ายของ หลังจากจัดเเจงของเรียบร้อย ประมาณ 5 โมงเย็น หนู สามีเเละลูกชาย ได้เดินเล่นรอบๆ รีสอร์ท รอบๆรีสอร์ทมีบ้านพักประมาณ 10 หลัง เเต่ละหลังห่างกันพอสมควรค่ะ ด้านหลังเป็นไร่อ้อย เเละข้าวโพด มองสุดลูกหูลูกตาเลยคะ เป็นร้อยไร่เห็นจะได้  เเละข้าง ๆจะเป็น โรงเรียน เเละวัด ติดกับรีสอร์ท..

พระอาทิตย์กำลังจะตก เราพากันมองดูพระอาทิตย์ลับตาไป เเล้วก็พากันกลับเข้าบ้านพัก….หนูกำลังจะก้าวขาขึ้นบันไดที่มีเพียงสามขั้น หนูเหลียวไปเห็นเเม่บ้านกำลังเดินตรงมาทางเรา…พร้อมกับธูปในมือ 1 กำ ..เเล้วเเม่บ้านพูดขึ้นว่า”เข้ามาอยู่ใหม่ ไหว้ซะนะ” หนูกับสามีมองหน้ากัน เเบบ งง งง…เเต่ก็รับไว้ ..

หลังจากทานข้าวเย็น หนูได้พาลูกนอน สามีนั่งทำงานที่ห้องอีกห้องนึง  หนูกับลูกพากันหลับ…เเต่สามียังนั่งทำงานอยุ่อีกห้องหน้าคอม….หลับไปได้สักพัก หนูต้องสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงเหมือนคนเดินเหยียบใบไม้เเห้งข้างๆหัวนอน เดินรอบๆบ้านพัก หนูจึงลุกขึ้นไปดูว่าสามีอยุ่ในห้องทำงานหรือเป่าว…

….สามีไม่อยุ่ในห้อง หนูมองไปรอบๆ เห็นสามีมายืนแอบที่ผ้าม่าน สามีหันมามองที่หนูพร้อมทำเสียง”ซูววววววว”  สามีถาม  “เธอได้ยินเสียงอะไรมั้ย “หนูตอบ “ได้” เราทั้งคู่ต่างก็คิดเหมือนกันว่าต้องเป็นคนเเน่ๆ …หนูกับสามี ได้เปิดประตูออกไปดูให้รุ้ว่าเป็นอะไรกันเเน่  

เราทั้งคู่ได้เดินลงบันได ออกไปเดินดูรอบๆ มันมีเเต่ความเงียบในเวลาดึกของค่ำคืนวันนั่น ไม่มีใคร ไม่มีคน ไม่มีหมา…

เช้าวันรุ่งขึ้น เราเล่าเรื่องให้เเม่บ้านฟัง..เเม่บ้านฟังจบก็พูดขึ้นว่า…”ไหว้เเล้ว ก็ไม่น่าจะมีอะไรนะ” …หนูอยากบอกว่า หนูลืมไหว้คะ…(คิดในใจ)

ผ่านไปสามเดือน สามีต้องเดินทางออกนอกประเทศ เพื่อเข้ามาไทยใหม่  วันนั้นเป็นวันที่หนูท้องโตได้ 6 เดือน หนูกับลูกคนโตต้องนอนกันสองคน…

หลังจากหนูกับลูกทานข้าวเย็นเรียบร้อย หนูกับลูกก็พากันเข้านอนตามปกติ เเต่คืนนี้พระจันทร์เต็มดวง เเสงส่องเข้ามาที่ห้องนอนพอดี   ในขณะที่ลูกกำลังจะหลับ มีเสียงหมาหอนหน้าบันได หนูเลยรีบลุกออกไปไล่ เพราะกลัวลูกจะตกใจกลัว ไม่กล้านอน…

“ไป ไป..มาหอนอะไรตรงนี้”.. เเล้วหนูก็กลับเข้าห้อง ล็อคประตูเข้านอนตามปกติ….

ประมาณตี2 เเกร๊กๆๆๆๆๆๆๆๆ เเกร๊กกกๆๆๆๆๆๆ ..เสียงประตูลูกบิดดัง เเละสั่น คล้ายมีคนพยายามจะเข้าห้อง หนูตกใจสะดุ้งตื่น ตั้งสติได้ ค่อยๆอุ้มท้องลุกขึ้นจากเตียงเดินมาหยุดที่ประตู พร้อมกับได้ยินเสียงลูกบิดสั่นเป็นระยะๆๆ หนูรีบเอื้อมมือไปกดล็อคลูกบิดเเละดันประตูให้เเน่น ในใจคิดว่าคนเเน่ๆ เพราะมันชัดเจนเกินกว่าจะเรียกว่าเป็นผีหรืออะไร…พอเสียงเงียบไป หนูก็กลับมานอน เเละหลับไป..

คืนนั้นเอง หนูฝันว่ามีคนสูง ดำ รูปร่างใหญ่มาก มายืนที่หน้าประตู มองมาที่หนู ไม่พูด ไม่จา เเล้วก็หายไป…. ในใจก็ได้เเต่คิด เขามาทำไม มาเพื่ออะไร ต้องการอะไร ???

กลางเดือนมกราคม ปีถัดมา ท้องก็ย่างเข้าเดือนที่ 9 หมอนัดวันผ่าคลอดที่โรงพยาบาลปากช่องนานา…หลังจากกลับจากหาหมอ มาถึงบ้านพักรีสอร์ท คืนนั้นเราสามคนพ่อเเม่ลูก ได้เข้าไปเล่นในห้องทำงานสามี…ลูกชายได้เล่นของเล่นใหม่ เป็นรถเเข่ง เเต่ไม่มีถ่าน ไขลานไม่ได้ ใช้เพียงมือใสเล่นเท่านั้น

สักพัก ลูกชายหลับคารถเเข่ง สามีอุ้มลูกเข้าไปนอน เเล้วออกมาทำงานปกติ หนูยังคงไม่ง่วง เลยนั่งดูสามีทำงาน 

เวลาประมาน 4 ทุ่มกว่า…ฟืด ฟืด!! เสียงมันดังเเละเคลื่อนไปข้างหน้า  นั่นมันรถเเข่งของลูกชาย !! หนูเเละสามีตกใจ ได้เเต่มองหน้ากัน ต่างก็ไม่กล้าพูดจาอะไร…

31มกราคม เป็นวันที่ลูกชาย ได้ออกมาลืมตาดูโลก…หนูนอนโรงพยาบาลได้สามวัน ลูกชายเเละหนูเเข็งเเรงดี คุณหมอจึงอนุญาตให้กลับบ้านได้…

บ่ายของวันที่ 4 กุมภาพันธ์  สามีพาหนูเเละลูกกลับมาที่บ้านพักรีสอร์ท ……สามีอุ้มลูกขึ้นบ้าน หนูที่กำลังปวดเเผลมาก  เเละเลือดหลังผ่าก็ยังคงไหลเป็นระยะๆๆ…หนูบอกกับสามีว่า ..เราคงต้องย้ายออกมานอนที่ห้องรับเเขกกันนะ เพราะเตียงข้างในเล็ก เเละไม่สะดวกที่หนูจะลุกให้นมลูกเวลากลางคืน…สามีจึงทำการจัดเเจงที่นอนใหม่ …ตัวเล็กนอนซ้ายมือสุด เพราะถนัดที่จะป้อนนมน้อง สามีนอนกลาง ลูกชายคนโตนอนริมขวาสุด….. 

คืนนั่น  หลังจากที่ทุกคนหลับยกเว้นหนู  ยังคงอุ้มให้นมลูกจากเต้า มีเพียงเเสงไฟจากข้างนอกสลัวๆที่พอจะมองเห็นเพียงเล็กน้อยเท่านั่น….

ประมานเที่ยงคืน หลังจากตัวเล็กหลับ หนูกะค่อยๆวางลูกลง เเล้วหนูก็ค่อยๆนอนหงาย เเละยังคงปวดเเผล ตุ้บ ตุ้บ !! หนูค่อยๆหลับตาลง เพียงไม่กี่วินาที  หนูรู้สึกว่ามีมือสองข้าง ดำสนิด สอดเข้ามาทางหลัง เเล้วยกตัวหนูนั่ง มือสองข้างดำๆสอดเข้ามาทางรักเเร้ เเล้วรากหนูจะเข้าห้องเเต่งตัว หนูดิ้นสู้สุดเเรง …เเล้วหนูก็สะดุ้งตื่น..หัวใจเต้นเเรง ปวดเเผล เลือดไหลออกมาอีก  หลังจากนั่นไม่กี่วิ  หนูกะเคลิ้มหลับไปอย่างรวดเร็ว  

ใช่เลย!มันมาอีกเเล้วคะ ตัวดำ รูปร่างสูงใหญ่ มันมาพยายามทำเหมือนเดิม มันลากหนูไปไกลมาก เข้าไปถึงห้องเเต่งตัว หนูกะสู้สุดเเรงเท่าที่มี สะดุ้งตื่นอีกที…ในใจคิด มันไม่ได้มาเล่นๆเเล้วนะ เเบบนี้

หนูลุกขึ้นนั่งเเละมองไปรอบๆตัว มันก็มืด มองเห็นอะไรไม่ค่อยชัด หนูมองดูสามี ลูก ตัวเล็ก ทุกคนหลับสนิท .ทำยังงัยดี ถ้ามันกลับมาอีก  หนูนึกขึ้นได้ว่าเเม่ให้สมเด็จพุฒจารย์โต ไว้ …..เเต่หนูเอาไว้ที่ห้องเเต่งตัว….งื้อ! หนูต้องเข้าไปในห้องเเต่งตัวใช่มั้ยในเวลานี้  หนูค่อยๆลุกขึ้น พร้อมทั้งปวดเเผลมาก เดินย่องๆเข้าไปในห้องเเต่งตัวพร้อมกับความมืด  หนูเปิดประตูเข้าไปข้างใน ขนลุกซู่ อากาศเย็นมาก มือหนูคลำหาสวิตช์ไฟ 

หลังจากเปิดไฟ หนูเดินตรงไปยังกระเป๋าใบยักษ์ มีของข้างในเต็มอัดเเน่น  ก้มหาสักพักก็เจอพระ หนูรีบปิดไฟเดินออกมา  ปิดประตูเบาที่สุด  เพราะกลัวลูกจะตื่น

หนูกลับมาที่นอน พร้อมพระที่กำไว้ในมือเเน่น …มึงมา (ในใจคิด)  หนูค่อยๆนอนลงหนูนอนหงายมองขึ้นไปบนเพดานแล้วหลับตาลง….เช่นเคย 

เพียงไม่กี่วิ หนูเห็นมือดำสนิดข้างนั่นมันผ่านหัวหนูลงมาเเล้วจิกผมหนูอย่างเเรง พร้อมกับจะลากหนูเข้าไปในห้องเเต่งตัวอีกครั้ง  

หนูดิ้นสู้อีกครั้ง  ตั้งสติได้ รีบเอาพระในมือวางไปบนมือมันอย่างรวดเร็ว  หนูได้ยินเสียงกรีดร้องดังมาก พร้อมกับมีเเสงไฟเหลืองอมส้มเปล่งเเสงออกมาจากพระในมือ  เหมือนไฟลุก  แล้วมือนั่นกะหายไป..

หนูสะดุ้งตื่น หัวใจเต้นเร็วมาก เหนื่อย ปวดเเผลสุด  เลือดยังคงไหลเป็นระยะๆ…หนูคิดในใจ “มันไปเเล้วใช่มั้ย??”

รุ่งเช้าหนูมานั่งคิดมันคืออะไร มันต้องการอะไร ทำเพื่ออะไร ถ้าเมื่อคืนหนูไม่มีพระ หนูจะเป็นยังงัย หนูจะตื่นขึ้นมามั้ย  ทุกวันนี้ยังคงสงสัยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับหนูกันเเน่?? มีใครตอบหนูได้มั้ยคะ  ว่ามันคืออะไร??